Autor: Bukowski Charles

"Faktotum" to powieść złożona z krótkich rozdziałów wypełnionych przygodami tytułowego "totumfackiego", który nieustannie poszukuje zajęcia, a do kwestionariuszy kolejnych pośredniaków wpisuje nieodmiennie: "dwa lata college'u, specjalność: dziennikarstwo i sztuki piękne". W tej książce fascynuje niezwykła, niemal magiczna realność. Sytuacje i zdarzenia, które opowiada nam Bukowski, mają fantastyczną moc: są prawdziwe, nawet jeśli się nie wydarzyły. [Oficyna Literacka Noir sur Blanc, 2005 ]

Na tom "Fragmenty winem poplamionego notatnika" Charlesa Bukowskiego składają się utwory prozatorskie, które od ukazania się w podziemnych gazetkach, periodykach literackich, a nawet pismach pornograficznych nigdy potem nie zostały wydane drukiem. Wśród pomieszczonych w tomie tekstów na uwagę zasługują pierwsze i ostatnie opublikowane opowiadania pisarza, pierwsze i ostatnie eseje oraz przymiarki do - znanych z polskiego przekładu - "Zapisków starego świntucha". Oprócz tego znajdziemy tu bardzo osobiste rozważania...

Niepublikowany dotąd w Polsce zbiór krótkich utworów Charlesa Bukowskiego. Znajdziemy w nim 34 opowiadania i eseje powstałe w latach 1967-72, głównie z myślą o undergroundowych gazetach i magazynach dla dorosłych. Kilka opowiadań w "Historiach o zwykłym obłędzie" traktuje o relacjach Bukowskiego z młodziutką córką, inne opisują jego doświadczenia związane z czytaniem poezji na uniwersytetach, z jednego zaś dowiemy się, jak to się stało, że autor okazał się niezdolnym do służby wojskowej podczas II wojny światowe...

Bukowski w światku Beverly Hills czuł się nienadzwyczajnie. Nie mógł pogodzić się z obowiązującymi tam konwencjami i regułami gry, z których przecież bezlitośnie drwił. Świadectwem tego nieprzystosowania jest doskonała powieść "Hollywood", jak cała jego twórczość czerpiąca z klęsk, rozczarowań i porażek. Krytycy uznali ją zgodnie za najlepszy literacki wizerunek Hollywood od czasu "Dnia szarańczy". [Oficyna Literacka Noir sur Blanc, 2002]

Książka zawiera kilkanaście opowiadań pisanych żywym językiem, często dialogiem; czytelnik z bliska więc patrzy na "parszywy świat" oczami narratora, któremu tania whisky pomaga nadzwyczaj trzeźwo go pokazywać. Ten świat to rzeczywistość prostych faktów, fizjologii, seksu i alkoholu. Groteskowa zabawa faktem, lapidarny styl i celność opisu świadczą o wysokiej randze literackiej Bukowskiego. Przykładem może być początkowy fragment opowiadania zatytułowanego "Jak być publikowanym": "Będąc przez całe życie pisarze...

Kobiety to już nawet nie osobny rozdział w życiu Charlesa Bukowskiego - to cała książka, której pierwsze zdania brzmią: "Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimkolwiek związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca". Po czym nas...

Bukowski jest jednym z twórców, którym przyszło ruszyć w miasto z przewieszoną przez ramię torbą listonosza. Taka anonimowość może być dla pisarza prawdziwym darem. Bukowski, choć szczerze nienawidził swej pracy, trzymał się jej jednak przez kilka lat. Ta mieszanka fascynacji i niechęci musiała przynieść książkę pełną pasji, chwilami przypominającą reportaż. "Listonosza" czyta się niczym powieść sensacyjną, element niepewności tkwi tu niemal za każdymi drzwiami, do których puka bohater, przyjmowany euforycznie lub ...

Bukowski zaczął pisać wiersze w wieku lat trzydziestu pięciu, a więc gdy miał już dawno za sobą swój debiut prozatorski. Najbardziej płodnym poetycko okresem były lata sześćdziesiąte - opublikował w tym czasie kilka zbiorów. To właśnie poezja przyniosła mu rozgłos, zwróciła na niego uwagę krytyków, innych pisarzy i miłośników ambitnej literatury. Ten tom, uchodzący za jego najznakomitszą książkę poetycką, powstał w czasie, gdy był już pisarzem o wyrobionej marce, zapraszanym na spotkania autorskie i mającym grono w...

"Na południe od nigdzie" to zbiór dwudziestu siedmiu opowiadań. Ich podtytuł - "Zapiski żywcem pogrzebanego" - nie tylko oddaje fascynację autora Dostojewskim; mówi także o mrocznych obszarach ludzkich namiętności, o dojmującej samotności, balansującej niekiedy na granicy obłędu. Bukowski okazuje się prawdziwym wirtuozem małych form. Potrafi na kilku stronach zarysować fabułę, która innym starczyłaby na opasłą powieść. [Oficyna Literacka Noir sur Blanc, 2000]

Trzydzieści krótkich utworów z tego zbioru prezentuje czytelnikom Hanka to, co w jego prozie najcenniejsze: autentyzm i zgodę na codzienną walkę o przetrwanie. "Szpital, więzienia, burdele - oto prawdziwe uniwersytety życia. Mam dyplomy wielu takich uczelni. Mówcie mi »Wasza Magnificencjo«" - wyznaje chełpliwie Bukowski w jednym z opowiadań. Ocierał się i o high life: Hollywood, Beverly Hills, zapach wielkich pieniędzy. Lubił sprawdzać, jak cienka jest warstewka pozorów, układności, ogłady. Wolał jednak towarzystwo...

Niepodrabialna charyzma Bukowskiego – niepokornego outsidera, który pisał o alkoholu i samotności w nieznoszących reguł wierszach – uczyniła z niego jednego z najsławniejszych współczesnych poetów na długo przed śmiercią w 1994 roku. I nawet dekady później wciąż odnajdywane i odkrywane są kolejne jego utwory. Zbiór ten został stworzony z wierszy, które sam autor zastrzegł do publikacji dopiero po swojej śmierci. Nie brakuje tu klasycznych dla "starego świntucha" motywów: seksu i miłości, pociechy i ukojenia dla ...

Wybór poezji Charlesa Bukowskiego, opracowany przez Tadeusza Nyczka, który swój wstęp do tej książki zatytułował "Poezje starego świntucha". Gratka dla miłośników Bukowskiego, tego lirycznego "literackiego rozrabiaki". [Noir sur Blanc, 2014]

Surowe, a zarazem czułe i zabawne spojrzenie na relacje między kotami i ludźmi jednego z najważniejszych amerykańskich pisarzy. "Kot to piękny diabeł". Koty poruszały czułą strunę w nieprzystępnej duszy Bukowskiego. Były dla niego tajemniczymi czującymi istotami, skrywającymi coś pierwotnego i majestatycznego, zdolnymi jednym palącym spojrzeniem przeniknąć człowieka na wskroś. Bukowski uważał koty za wyjątkową emanację natury, nieuchwytnych posłańców piękna i miłości. Zbiór "O kotach" to wynik zadumy Buk...

Dopełniający tryptyk („O pisaniu” i „O kotach”) tom „O miłości” to zbiór poezji zarazem surowej i delikatnej, portretujący Starego Świntucha w chwilach największej słabości i gwałtownej zawziętości, w dziedzinie bliskiej każdemu z nas. Charles Bukowski był człowiekiem pełnym pasji i niespokojnym, przez jednego z wydawców nazywanym wręcz „płomiennym szaleńcem”. W „O miłości” widzimy Bukowskiego zmagającego się z zawiłościami i uniesieniami miłości, żądzy i namiętności. Krążący pomiędzy brutalnością i łagodnością...

Dla samozwańczego "starego świntucha" alkohol był niszczycielską muzą, odpowiedzialną w tym samym stopniu za największe pisarskie wzloty, jak i najbardziej dotkliwe życiowe upadki. Był wytrychem i kluczem do wszelkich drzwi: pozwalał mu znosić samotność i towarzystwo, być poetą, kochankiem, przyjacielem. Zbiór "O piciu", zredagowany przez Abla Debritto, to mieszanka prozy i poezji, tekstów mocnych, smutnych i ironicznych, doskonale opisujących tę skomplikowaną "relację" twórcy i zatrutego źródła. Lektura uderza...

Przenikliwe i poruszające refleksje i rozmyślania jednego z naszych najbardziej obrazoburczych, przykuwających uwagę i sławnych mistrzów o sztuce pisania i literackim rzemiośle. Opowiadania, wiersze i powieści Charlesa Bukowskiego wycisnęły trwałe piętno na naszej kulturze. W niniejszym zbiorze korespondencji – listów do wydawców, redaktorów, przyjaciół i kolegów po fachu – pisarz dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat sztuki tworzenia. "O pisaniu" ukazuje artystę brutalnie szczerego w opisie mozolnej...

Oddajemy do rąk Czytelników drugi tom poezji Charlesa Bukowskiego (1920-1994). Wiersze zamieszczone w tej antologii stanowią retrospektywny przegląd prawie dwudziestoletniego dorobku poetyckiego autora. Część z nich została pierwotnie opublikowana w kilku zbiorach jego wierszy: "It Catches My Heart in Its Hands" (1963), "Crucifix in a Deathhand" (1965), "At Terror Street and Agony Way" (1968). "W swoich najlepszych utworach poeta ujawnia temperament gawędziarza, zamiłowanie do snucia opowieści, zmysł obserwacji ...

Tom prozy i poezji Charlsa Bukowskiego jest niezwykłą relacją z jego podróży do Niemiec, kraju urodzenia, skąd jako trzyletnie dziecko wyemigrował wraz z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Podróż tę odbył pod koniec lat 70., już jako sławny amerykański pisarz, w towarzystwie swej przyjaciółki, a później żony, Lindy Lee. Zachowując wszelkie cechy swego szorstkiego, zdystansowanego stylu, Bukowski z niemałym wzruszeniem pisze o wizycie w rodzinnym Andernach, o spotkaniach z rodziną i wieczorach autorskich, na które t...

Twórczość Charlesa Bukowskiego (1920-1994), amerykańskiego pisarza i poety urodzonego w Niemczech, stanowi niepowtarzalne zjawisko w świecie literatury zachodniej. Choć często porównuje się go z Hemingwayem i Henrym Millerem, nie od razu wspiął się na literacki parnas; dopiero pod koniec lat 50. zyskał uznanie krytyki i czytelników, którzy docenili jego wielki talent - wspaniałe wyczucie formy i doskonały lapidarny styl. Powodem niesłabnącej fascynacji prozą Bukowskiego jest też bez wątpienia jego owiane legendą aw...

W 1980 roku Fernanda Pivano, znana krytyczka literacka, tłumaczka i pisarka, wybrała się do Stanów Zjednoczonych, aby przeprowadzić wywiad z Charlesem Bukowskim – jednym z najbardziej oryginalnych pisarzy amerykańskich. Książka "Śmieję się z bogami" jest wiernym zapisem tamtego spotkania, zawiera również osobisty komentarz rozmówczyni pisarza. Pivano notuje: "Fakty i pogłoski o życiu Bukowskiego są równie niewiarygodne jak pisane przez niego opowiadania. W pewnym sensie Bukowski stał się legendą za życia – odlu...

Kolejny pośmiertny tom poetycki Charlesa Bukowskiego przynosi wiersze, które coraz precyzyjniej opisują zmory atakujące pisarza z zewnątrz i od środka. To zapis wciąż powracających koszmarów dzieciństwa i młodości, to egzorcyzmowanie okrucieństw ojca, któremu – jak wiemy z autobiograficznych opowiadań autora, a zwłaszcza powieści "Z szynką raz!" – nigdy nie wybaczył brutalnego, poniżającego traktowania. A jednocześnie jest to książka pełna witalności i sardonicznego poczucia humoru. Czasem zaś alkohol, kobiety i gr...

W świecie Bukowskiego nie raczymy się smakowitą czekoladą, nie ma tu bezpiecznych banków, pociągów, które przyjeżdżają na czas. Nie, on celebruje okropną, surową, piękną w swej nagości prawdę: kwiaty zła. I chce tę prawdę pokazać bez ozdóbek, bez udziwnień. Bukowski oświadcza, że bardziej podziwia hydraulików od pisarzy. Ich ważna praca polega na pilnowaniu, żeby gówno płynęło, ale, w przeciwieństwie do pisarzy, nikomu go nie wciskają… Zawarte w niniejszej książce wywiady dokumentują długą drogę Charlesa Bukowsk...

- Wystan Hugh Auden: Epitafium dla tyrana - Wendell Berry: Spokój dzikich istnień - Robert Bly: Samotność późnym wieczorem w lesie - Robert Bly: Zaskoczeni przez wieczór - Robert Bly: Jazda do miasta wieczorem na pocztę - William Bronk: Ciało - Charles Bukowski: Malarz niedzielny - Charles Bukowski: Deszczowy dzień w Muzeum Stanowym w Los Angeles - Charles Bukowski: Bliźniacy - Charles Bukowski: Ksiądz i matador - Charles Bukowski: Nie mogę znieść widoku łez - Lawrence Ferlinghetti: W największych scenac...

"Z obłędu odsiać Słowo, wers, drogę" to zbiór nowych wierszy, do tej pory niepublikowanych, przygotowanych do druku przez poetę, choć wydanych w 2003 roku, a więc już po śmierci autora. Wydawać by się mogło, że Bukowski to mizogin i twardziel, jednak bohater jego wierszy ujawnia stany ducha nielicujące z emocjonalnością macho - obezwładniającą bezradność, smutek na granicy rozpaczy, nieprzezwyciężone poczucie osamotnienia i bankructwa - a pod maską jurnego samca skrywa oblicze głęboko nieszczęśliwego człowieka. Pra...

Jest to powieść o dzieciństwie i wczesnej młodości autora, przy okazji niezwykle plastycznie oddająca realia Ameryki lat dwudziestych i trzydziestych. Oglądamy ją oczyma chłopca, a później wyrostka o rozbudzonych ambicjach, niesytego wciąż nowych wrażeń. Tę książkę, brutalną, a zarazem liryczną, czyta się z prawdziwym wzruszeniem. [Oficyna Literacka Noir sur Blanc, 1994]

Zapiski starego świntucha - wbrew tytułowi - nie są świadectwem erotycznych obsesji, choć i tu odnotowuje pisarz swoje perypetie z płcią przeciwną. Jest to rodzaj osobistego dziennika prowadzonego na zamówienie i przez ponad rok publikowanego cyklicznie w jednym z kalifornijskich periodyków. Sporo tu także polityki, widzianej jednak szerzej niż przez doraźne wydarzenia. Uderzający jest dystans autora wobec młodzieżowej rewolty lat sześćdziesiątych i ówczesnych kontestatorów, którzy niebacznie uznali go za "swo...