Już sam tytuł powieści wskazuje, że jest ona bardzo mocno osadzona w realiach współczesnej kultury młodzieżowej. Obecne młode pokolenie pochłaniają najnowsze technologie teleinformacyjne, sieć, a przede wszystkim portale społecznościowe. Który dzisiejszy nastolatek nie wie, co znaczy „lajkować” i nie korzysta z Facebooka? Pytanie wydaje się retoryczne. To prowadzi do wniosku, że utwór Beręsewicza będzie poruszał wyłącznie kwestie aktualne młodym ludziom XXI wieku.

Okazuje się jednak, że powieść, choć przesiąknięta znakami współczesności, przedstawia także zdarzenia z odległej przeszłości. Fabuła skupia się wokół gimnazjalistów z Choszczówki. W związku ze zmianami w systemie oświatowym każdy z nich musi przygotować projekt edukacyjny. Zadanie nie zyskałoby zbyt dużego zainteresowania wśród uczniów, gdyby nie informacja dyrektora szkoły, że „Kuratorium Oświaty ogłosiło ogólnowarszawski konkurs na projekt gimnazjalny. Na zwycięzców czekają bardzo atrakcyjne nagrody. Autorzy najlepszego projektu… wyjadą na dwutygodniową wycieczkę do… Australii!”*. To zwiększa ich motywację do pracy, lecz wszyscy od początku mówią o faworycie w konkursie – Rafale Koneckim. Jego przeciwnikiem staje się Adam Zieliński. Chłopcy byli przez wiele lat serdecznymi przyjaciółmi. Ich znajomość przerwał żart Koneckiego, który polegał na wyemitowaniu przez szkolny radiowęzeł nagranej wcześniej kompromitującej wypowiedzi Adama. Od tej pory nastawieni są do siebie wrogo, a Zieliński szuka idealnej chwili, aby zemścić się na swoim byłym przyjacielu. Konkurs na projekt edukacyjny daje taką możliwość. Nastolatkowie tworzą odrębne zespoły i stawiają sobie za cel bycie lepszymi od przeciwników. Już na wstępie okazuje się, że zarówno grupa Koneckiego, jak i Zielińskiego będą zajmowały się postacią Jana Marczuka. Obie starają się jak najwięcej dowiedzieć się o tym człowieku i wypromować jego sylwetkę. Do tego wykorzystują oczywiście najnowszą technologię, która ułatwia szybką komunikację i zbieranie informacji.

Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu

Przeplatanie się dwóch toków narracyjnych sprawia, że powieść z kartki na kartkę staje się coraz ciekawsza. Trudno przerwać jej lekturę, bo wciąż chce się wiedzieć, co będzie dalej. Nagle pojawia się zakończenie, które z pozoru zamyka oba wątki. Kończy się historia Marczuka i zostaje rozstrzygnięty konkurs na projekt gimnazjalny. Ostatnie partie tekstu wyjaśniają również tajemnicę tytułowego bohatera. Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu

„Wszystkie lajki Marczuka” zasługują na poświęcenie im uwagi. Powieść łączy w sobie zarówno problematykę obyczajową, jak i ważne treści historyczno-patriotyczne, sprytnie wkomponowane w zwykłe, wydałoby się, sceny ze szkolnego życia gimnazjalistów. Wydaje mi się, że po lekturze każdy chętnie kliknąłby „Lubię to!”.


---
* Paweł Beręsewicz, "Wszystkie lajki Marczuka", wyd. Literatura, 2012, s. 37.