Ludzkie działanie (LD) to najważniejszy traktat ekonomiczny wszech czasów. Autor przedstawia w nim metodologię austriackiej szkoły, którą zainteresować powinien się absolutnie każdy intelektualista i wolnościowiec. Książka jest gruba i po jakichś 200-300 stronach czyta się trochę ciężej, ale wysiłek włożony w lekturę zwraca się. Mises wykłada w LD ekonomię, będącą częścią prakseologii, czyli nauki o ludzkim działaniu. Wychodzi z jednego aksjomatu, mówiącego, że ludzie dobierają środki tak, by osiągać cele, a następnie dedukuje z niego całą teorię ekonomiczną. Jeżeli aksjomat jest poprawny, (spróbuj zaprzeczyć mu - będzie to działanie), to wszystko co jest z niego wydedukowane jest również poprawne. Praca Misesa to coś niezwykle ważnego w dziejach ludzkości, bo pokazuje nam, że jesteśmy ograniczeni nie tylko przez prawa fizyki i nasze biologiczno-środowiskowe uwarunkowania, ale również przez prawa prakseologiczne. Za pomocą tego odkrycia, omawia bardzo szczegółowo społeczeństwo rynkowe, problem kalkulacji ekonomicznej w socjalizmie, interwencjonizm czy cykle koniunkturalne. Bezbłędnie wykazuje dyletanctwo współczesnych intelektualistów, którzy stanowią współczesną klasę kapłańską, karmiącą społeczeństwo bajeczkami o państwie przezwyciężającym prawa wszechświata. To dlatego szkoła austriacka jest od wielu lat marginalizowana i mordowana milczeniem. Pasożyty nienawidzą Misesa i jego spadkobierców za to, że ośmielili się powiedzieć, że król jest nagi.