Nów (McDonald Ian)

Ian McDonald to angielski pisarz science fiction, który u nas znany jest głównie z fantastycznej serii wydawniczej Uczta Wyobraźni, wydawanej przez wydawnictwo MAG. "Rzeka bogów", "Dom derwisz. Dni cyberiadu" i "Brasyl" to trzy książki, które wcześniej pojawił się w tej serii i zostały bardzo dobrze odebrane przez czytelników literatury fantastycznej i samych fanów UW. Autor znany jest z ciekawych pomysłów, intrygujących wizji przyszłości oraz pięknie i misternie wykreowanych światów. W poprzednich książkach przedstawił w ten sposób Indie, Brazylię i Turcję. W "Lunie: Nów" rzecz ma się zgoła inaczej, bowiem fabuła nie odbywa się już na Ziemi, a wysoko ponad nią, czyli na Księżycu. I tam właśnie zaczyna się moja przygoda z tym autorem.

Akcja książki dzieje się na przełomie XXI i XXII wieku na Księżycu, gdzie osiedliło się i egzystuje w miastach i habitatach około 1,5 miliona mieszkańców. Wśród nich wyróżnia się Pięć Smoków, czyli pięć rodów, które reprezentują pięć różnych narodowości i charakteryzuje je pięć różnego typu działalności (transport, podziemny przemysł rolny, wydobycie helu 3, wydobycie minerałów, wytwarzanie zaawansowanej technologii), które tworzą ogólny obraz przemysłu na Księżycu. Wszystkie klany rywalizują między sobą o największe wpływy. Dochodzi do krwawych walk, eliminowania przeciwników, knowań, wzajemnych powiązań i sojuszy, zawieraniu kontraktowych małżeństw. Jednak największa rywalizacja występuje między najmłodszym brazylijskim klanem Corta i najstarszym australijskim Mackenziech.

Adriana Corta, założycielka najmłodszego klanu Corta Helio, czyli Piątego Smoka, cierpi na nieuleczalną chorobę i niedługo umrze. Jej następcą ma być najstarszy syn Rafael, który ma problemy małżeńskie. Cierpi przez zawarcie małżeństw dla wpływów z dwoma przedstawicielkami innych klanów, których nie kocha. Jego młodszy brat Lucas musi się borykać z problem odejścia żony, który nie chce dalej żyć w otoczeniu, gdzie ciągle narażona jest na atak którejś z pozostałych rodzin. Ich siostra Ariel jest świetną prawniczką przy Sądzie Claviusa, która wygrywa sprawy dla rodziny, ale bardziej jej zależy na karierze niż rodowym biznesie. Natomiast Wagner, czyli czwarty i ostatni z synów Adriany, jest analitykiem i wilkiem księżycowym, który został wydziedziczony i trzyma się najbardziej na uboczu.

Właściwa akcja "Luny: Nów" zaczyna się na imprezie zorganizowanej dla Lucasinha, najmłodszego członka rodziny Cortów, który po przejściu pewnej ciężkiej próby ma dołączyć do dorosłych i zacząć aktywnie uczestniczyć w rodzinnym biznesie. Impreza, gdzie pojawić się ma wielu członków rodziny Corta i przedstawicieli pozostałych klanów, jest idealną okazją do zamachu, którego celem jest Rafael. Atak został powstrzymany dzięki Marinie Calzaghe, która niedawno przybyła z Ziemi i całkiem przypadkiem pojawiła się na imprezie. Dzięki niej następca Adriany uchodzi z życiem. To wydarzenie powoduje, że rodzina Corta przyjmuje w swoje progi Marinę, a następnie podejmuje odpowiednie kroki, żeby wziąć odwet na Mackenziech, którzy są głównymi podejrzanymi o zamach. Akcja książki nabiera przez to znacznie tempa i od tego momentu będziemy świadkami mafijnych porachunków na Księżycu.

Początkowo książka wprowadza do świata wykreowanego na Księżycu ukazując aspekty klasycznego science fiction. Najpierw mamy spis postaci, który informuje, że będziemy mieli sporo mieszkańców Księżyca do poznania. Podzielone są na klany, więc bez problemu poradzimy sobie z rozróżnieniem kto jest z jakiej rodziny. Później poznajemy powoli sam Księżyc. Miejsce znacznie różniące się od Ziemi, okrutniejsze, surowsze, potrafiące zabić na tysiące sposobów. Wszystkiego trzeba się nauczyć od podstaw: jak się poruszać, jak odczytywać różne znaki i sygnały, kiedy używać łączności, jak analizować dane ze skafandrów. Zaniechanie lub nieumiejętne posługiwanie się tymi umiejętnościami może sprawić, że człowiek się ugotuje, zamarznie, napromieniuje albo udusi. Przeważnie w każdej nowej grupie szkoleniowej ginie średnio jedna osoba, co obrazuje jak naprawdę ciężko jest przetrwać na Księżycu.

Ważne są też Cztery Żywioły: tlen, woda, węgiel i sieć. Od nich uzależniony jest poziom egzystencji w tym miejscu. A żeby je mieć trzeba posiadać odpowiednie środki. Masz pieniądze możesz oddychać do woli. Nie masz to musisz uważać jak oddychasz. Wszystko na Księżycu jest negocjowalne i ma swoją cenę. Ale za to prawo opiera się na prostych podstawach. Nie ma rządu. Nie ma prawa karnego. Istnieje jedynie prawo cywilne. Ale z małą liczbą paragrafów, żeby nie ograniczać mocno mieszkańców, bo wszystko ma się dać wynegocjować.

"Luna: Nów" nie jest jednak samym science fiction, te przedstawienie świata i jego prawideł przyćmiewają bohaterowie i ich wzajemne relacje, bo to jest najważniejsze w tej historii. Nie technologie i świat, a miłość, przyjaźń, ojcostwo, rywalizacja wśród elity, walka o wpływy, krwawe porachunki. Wszystko zostaje nam bardzo dobrze przedstawione za sprawą Adriany, założycielki Corta Helio, która w kilku rozdziałach opowiada całą swoją historię: od życia na Ziemi, przez przeniesienie na Księżyc, po założenie z mężem nowego klanu i walkę o przetrwanie do późnych lat starości. Momentami podobnie to wszystko wygląda jak w książkach Mario Puzo o sławnej rodzinie Corleone. Także w zasadzie więcej tutaj mamy thrillera niż fantastyki naukowej. Na początku ciężko było mi się wgryźć w ten świat, ale po jakiś czasie następuje zrozumienie pewnych kwestii i przyzwyczajenie, i książkę czyta się całkiem dobrze. Chociaż niewątpliwie spodziewałem się czegoś innego. Podobno mają być jeszcze dwie części tego cyklu. Zobaczymy, czy okażą się równie dobre.

Recenzja pochodzi z bloga: http://swiat-bibliofila.blogspot.com/2016/05/luna-now-ian-mcdonald-recenzja.html