Świetna i bardzo ciekawa książka poruszająca sporo trudnych, ale i ciekawych i wartych poznania faktów, takich jak fenomen pacjentów po przeszczepach, odczuwających kontakt z osobą, od której otrzymali organy, rozważania nad tym, jak długo żyje albo raczej prawidłowo funkcjonuje ludzki mózg po odcięciu głowy od reszty ciała, sposoby pozbywania się ciała po śmierci w przypadku, gdy nie jest ono przekazywane na badania medyczne lub przeszczepy, czy rozważania nad humanitarnym odcinaniem głowy. Wszystkie te fakty zebrane i opisane zarówno w ujęciu historycznym, jak i z odniesieniem do współczesności. Mimo że książka wydawać się może ciężka i momentami niesmaczna, poczucie humoru i spora dawka dystansu autorki czynią z niej po prostu ciekawą i momentami śmieszną pozycję o tytułowych „sztywniakach”.