Jedną z najlepszych dróg współodczuwania jest literatura. To wyrafinowana i niezwykle subtelna forma komunikacji międzyludzkiej, według mnie - najdoskonalsza. Cudowny wynalazek człowieka pozwalający mu przynajmniej na chwilę przestać być sobą i wyprawić się w wielką podróż na inny kontynent, do "ja" innego człowieka. Spojrzeć na świat jego oczami, rozgościć się w cudzym świecie i na czas czytania stać się błędnym rycerzem z wadą wzroku, nadwrażliwym księciem rozmyślającym nad zagadką śmierci, znudzoną żoną prowincjonalnego doktora czy zakochanym kupcem krążącym po warszawskim Powiślu (...).
Dzięki literaturze potrafimy stworzyć wielką wspólnotę opowieści, w których każdy będzie mógł rozpoznać siebie w innym człowieku. Bez względu na język i kulturę, religię i narodowość. Dlatego w literaturze jest dla nas nadzieja - ci, którzy w niej uczestniczą, istnieją niejako po wielekroć, widzą więcej i szerzej. (...)
Póki piszemy i czytamy - jesteśmy razem.

[Olga Tokarczuk, "Gazeta Pisarzy" (specjalne wydanie "Gazety Wyborczej"), 23-24 kwietnia 2016]