Sięgnęłam po tę książkę, zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami o niej, a także o poprzednio wydanej powieści tej autorki – "Niebo jest wszędzie".

Historia przedstawia trzy lata z życia pary bliźniąt: Jude i Noaha. Opowieść jest prowadzona na dwóch płaszczyznach, naprzemiennie z punktu widzenia chłopca oraz dziewczynki. Każde z nich ma swoją wersję wydarzeń. Początek jest bardzo harmonijny i sielankowy. Bliźnięta mimo różnic charakterów i temperamentów są ze sobą bardzo zżyte, łączą je telepatia, wspólne zabawy i rozmowy na każdy temat. Ponieważ mają zdolności artystyczne, przygotowują się do egzaminów do elitarnego liceum plastycznego.

Jude jest towarzyska, a jej pasja to pływanie na desce, natomiast Noah jest zamknięty w sobie, a jego ucieczkę od wszystkiego stanowi sztuka. Wychowywani są przez tradycyjnych rodziców oraz ekscentryczną babcię.

Poznajemy tych dwoje, gdy mają 13 lat, dojrzewają, ich hormony szaleją. W wyniku splotu pewnych okoliczności, których nie zdradzę, sytuacja bardzo się komplikuje, zaczynają między nimi panować zazdrość, niezdrowa rywalizacja, nienawiść. Łącząca ich więź ulega zerwaniu.

Opowieść jest niebanalna i wiele rzeczy trzeba wychwycić pomiędzy wierszami. To historia pełna niedomówień, kłamstw, sekretów oraz wyrzutów sumienia. Przyznam, że pierwsza połowa powieści była chwilami przydługa i męcząca. Trochę irytowały mnie powtarzające się elementy (autoportrety w głowie Noaha i rady z poradnika babci Jude), moim zdaniem było ich zbyt dużo. W drugiej połowie opowieść nabiera tempa i jest bardzo emocjonalna. Dzięki wglądowi w psychikę rodzeństwa mamy okazję obserwować, jak bardzo można skrzywdzić bliskie osoby i jakie konsekwencje tego się ponosi. Jeśli jednym zdaniem miałabym powiedzieć, o czym jest "Oddam ci słońce", powiedziałbym, że o wyborach i ich wpływie na dalsze życie. Po przeczytaniu historia zostaje w głowie na dłużej.