Katharsis: O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki (Szczeklik Andrzej) (5)
Niezwykle pięknie wydana książka. Jak chciałbym, by częściej w ten sposób dbano o szatę graficzną! Wspaniałe obrazy (pochodzące przede wszystkim z epoki renesansu) zdobią początek każdego rozdziału nastrajając nas odpowiednio do treści. A Szczeklik pisze niemal poetycko, gdy rozprawia o źródłach i znaczeniu medycyny. Często odwołuje się do mitów oraz legend chcąc nam uzmysłowić, jak w gruncie rzeczy humanistyczną nauką jest medycyna. Mimo współczesnych prób uczynienia z niej nauki ścisłej, w której człowiek mógłby być z łatwością zastąpiony przez maszynę, jest to wciąż gałąź wiedzy zależna w głównym stopniu od ludzkiej intuicji. Lekarz powinien wspomagać się techniką, ale to od jego oceny, doświadczenia i wyczucia zależy, czy postawi słuszną diagnozę i zdoła znaleźć skuteczne remedium na dolegliwości ciała i duszy.
Wystawiam „tylko” ocenę bardzo dobrą dlatego, że książka jak na mój gust była za mało konkretna, choć pewnie taka właśnie miała być. W każdym razie gorąco polecam.

Cesarz wszech chorób: Biografia raka (Mukherjee Siddhartha) (5)
Po tak wysokiej średniej ocen moje oczekiwania były ogromne. Przyznam nawet, że leciutko się zawiodłem, choć nie przeczę, że „Cesarz wszech chorób” to świetna książka. Autor powoli odkrywa przed nami burzliwe dzieje raka, jest zarazem reporterem i lekarzem. Historię medycyny przeplata z własnymi doświadczeniami. Pokazuje jednak, że mimo masy błędów, masy niepotrzebnego cierpienia, człowiek powolutku wygrywa z rakiem na coraz to nowych polach – stosuje skuteczniejsze środki chemiczne, lepiej rozumie proces powstawania nowotworów i zwraca większą uwagę na profilaktykę. Droga do zwycięstwa jest jednak jeszcze długa i żmudna, a niektóre odmiany raka wciąż są praktycznie nieuleczalne. Mimo to warto docenić trud, dzięki któremu sytuacja przeciętnego chorego nie jest już zupełnie tragiczna.
Warto przeczytać. Polecam również mniej optymistyczne Kroniki raka (Johnson George).