Oto znakomity średniowieczny przepis na stworzenie nowego rodzaju demona: źle usłysz nazwę prawdziwego stwora, istniejącego w wierzeniach, następnie przekształć ją podczas zapisywania na pergaminie (wszak łacina nie jest dostosowana do oddawania dziwacznych dźwięków, występujących w językach barbarzyńskich, jak germańskie czy słowiańskie). Zapomnij o tym, co napisałeś, a powróciwszy do tekstu po kilku latach, spróbuj sobie przypomnieć, o co w nim chodziło. Ponieważ ci się to nie udaje, wymyśl postać na nowo.
Średniowieczni mnisi-dziejopisowie byli mistrzami w praktycznym stosowaniu powyższego przepisu. Właśnie dzięki nim powstał stwór o nic nie znaczącym imieniu goblin*.

---
* Artur Szrejter, "Demonologia germańska. Duchy, demony i czarownice", wyd. Maszoperia Literacka, 2011, s. 100.