10. Lawinia (Le Guin Ursula K. (Le Guin Ursula Kroeber)) (4,0)
Interesująca wariacja na temat Eneida (Wergiliusz (Vergilius Maro Publius)) Zarówno streszczenie, jak i komentarz z perspektywy zaledwie wspomnianej w poemacie Lawinii (co od razu przywodzi na myśl Pieśń o Troi (McCullough Colleen) ). Specyficzna, spokojna narracja oraz podkreślenie roli kobiet kojarzy mi się z Gołębiarki (Hoffman Alice) Natomiast perspektywa kobiety - żony silnego i sławnego mężczyzny, w tym przypadku Eneasza, bardzo bliska jest cyklowi "Kobiety Biblii", w szczególności Sara (Halter Marek) (Abraham) i Sefora (Halter Marek) (Mojżesz). Duży minus za przeniesioną do Lacjum ze średniowiecza halabardę, oraz niekonsekwencję w nazewnictwie miesięcy - większość spolszczono, ale pojawiają się też Kalendy Quintilisa. Ciekaw jestem jak było w oryginale, czy Le Guin używała nazw angielskich, czy rzymskich.

11. Polska anarchia (Jasienica Paweł (właśc. Beynar Leon Lech)) (4,0)
Można się z Jasienicą i jego opiniami nie zgadzać, ale nie sposób nie doceniać. Najbardziej podoba mi się sposób w jaki odczytuje historię. Podaje fakty i ocenia je, aby zaraz potem postawić wielkie "ale" i odkrywać zalety poglądu przeciwnego. Bardzo to stymuluje czytelnika do samodzielnego wyciągania wniosków.

12. Zdarzenie 1908 (Świdziński Jacek) (5,0)
Na Syberię podąża grupa bohaterów, w skład której wchodzą m.in. Rasputin, Tołstoj, Dzierżyński i Dersu Uzała. Minimalistyczna kreska ukrywa olbrzymią ilość znaczeń, odcieni, wątków pobocznych i dowcipnych nawiązań do historii i kultury. Do wielokrotnego czytania (oglądania?). No i dowiedziałem się kim był ważny dla fabuły Siergiej Prokudin-Gorski ( https://pl.wikipedia.org/wiki/Siergiej_Prokudin-Gorski ) fascynująca postać!

13. Dołek jest do kopania: Książka pierwszych definicji (Krauss Ruth, Sendak Maurice) (4,0)
Kiedy spytać dziecko o znaczenie jakiegoś słowa, lub przeznaczenie danej rzeczy, często uśmiejemy się z odpowiedzi. Po chwili dotrze jednak do nas, że stwierdzenia typu "ramiona są do przytulania", "Świat jest po to, żeby było na czym stać" czy "dom jest do zakrywania dziury, na której stoi" nie są wcale takie banalne, jakby się wydawało. Wystarczy zerknąć m.in. do Dziecko filozofem (Gopnik Alison) czy Czteroletnia filozofka (Nasiłowska Anna) W tym przypadku mamy wersję obrazkową definicji. Nieco trącącą myszką ("dywan jest do przykrywania desek, żeby nie wchodziły drzazgi"), co jednak dodaje książeczce uroku.

14. Kiedy Dawid stracił głos (Vanistendael Judith) (4,0)
Komiks o umieraniu. Gdy autor zabiera się za tak poważne tematy trudno nie wpaść w banał, czy sztuczne wywoływanie emocji. Dużo zależy też od percepcji czytelnika. Dla jednych film "Love Story" to wzruszające dzieło, dla innych kicz. W tym przypadku mamy kilka wpadek (scena z balonikami), ale co do zasady zarówno obraz, jak i treść dobrze oddają różne sposoby radzenia sobie przez bliskich (córki, żona) umierającego z jego chorobą i oczekiwaniem na śmierć. Komiks oceniłbym lepiej, gdyby nie bardzo płytkie potraktowanie tematu eutanazji.

15. Skrwawione ziemie: Europa między Hitlerem a Stalinem (Snyder Timothy) (4,0)
Katalog zbrodni i terroru dokonywanego przez Niemców i sowietów na terenach Polski, Białorusi i Ukrainy. Liczenie ofiar. Z racji obszerności tematu, często opisy są zbyt powierzchowne i uproszczone, ale nie dało się tego uniknąć. Lekturę polecałbym wszystkim zachodnioeuropejskim opiniotwórczym intelektualistom, dziennikarzom i politykom. Podobnie i naszym rodakom zbyt pochopnie wyciągającym wnioski z monografii przypadku czy reportaży. Uważna lektura pozwala widzieć szerszy kontekst i skalę zbrodni. Pozwala też stawiać ciekawe pytania: dlaczego Hłodomor formalnie nie został uznany za ludobójstwo? Ddlaczego terror niemiecki uważany jest za dobrze zorganizowany, podczas gdy w porównaniu z organizacją zbrodni stalinowskich był amatorszczyzną? Dlaczego Rosjanie uważają się za największe ofiary Wojny Ojczyźnianej, podczas gdy dotknęła ona w większym stopniu Białorusinów, Ukraińców i Polaków? Dlaczego na świecie najbardziej znanym symbolem Holocaustu jest KL Auschwitz, a nie obozy śmierci jak np. Treblinka? itd. Świetne "Zakończenie" w którym pisze o polityce martyrologicznej i manipulowaniu liczbami ofiar.
Jako uzupełnienie w temacie, poprzez pokazanie relacji politycznych Niemców z Białorusinami, Ukraińcami, Litwinami polecam Nie trzeba głośno mówić (Mackiewicz Józef (pseud. Lutosławski Roman lub Romanowska Felicja))
Minusy:
- kontrowersyjna teza o wyłącznej odpowiedzialności Niemców za głód w Leningradzie;
- nadreprezentacja niektórych wątków (np. oddział braci Bielskich wspomniany ze 3 razy, a rzeź na Wołyniu tylko dwa krótkie zdania);
- moim zdaniem zbędny rozdział o stalinowskim antysemityzmie, można by go ograniczyć do kilku akapitów w zakończeniu;
- zupełne pominięcie tragedii repatriowanych z zachodnich stref okupacyjnych dipisów (vide m.in. Kontra (Mackiewicz Józef (pseud. Lutosławski Roman lub Romanowska Felicja)) lub artykuł "Zbrodnia w dolinie rzeki Drawy" link: http://retropress.pl/wiadomosci/zbrodnia-w-dolinie-rzeki-drawy/

16. Grombelardzka legenda (Kres Feliks W. (właśc. Chmielecki Witold)) (powtórka, podtrzymanie oceny 5,0))
Niby tom trzeci sagi, a właściwie zmodyfikowany zbiór najwcześniejszych opowiadań Kresa. Niestety widać, że to wczesne dzieła i momentami konstrukcyjnie trochę im brakuje do ideału. Na dodatek niektóre sprawy wyjaśniane są wielokrotnie, w każdym tekście (oczy Kareniry, deszcz w Grombelardzie). Mimo wszystko, za klimat, nieszablonowych bohaterów, myślące i mówiące koty, ciekawy świat, no i ze względu na sentyment - oceniam bardzo dobrze.

- - - -
Forma lektur (narastająco od początku roku):
2 x audiobook (5)
1 x e-book (4)
4 x papier (7)