Drugi tom korespondencji Stanisława Ignacego Witkiewicza ukaże się w dwóch woluminach. Wraz z tomem pierwszym, wydanym w roku 2013, tworzą one dzieło, które można nazwać biografią epistolograficzną. Pierwszy wolumin zawiera duże zespoły listów do najbliższych przyjaciół, Heleny i Teodora Białynickich-Birulów oraz Marii i Edmunda Strążyskich (Tymbciów), które są nie tylko cennym źródłem wiedzy o życiu i twórczości Witkacego, ale pokazują także, jak wielką wagę przywiązywał on do zasady lojalności osób mu bliskich. Korespondencja z innymi przyjaciółmi, m.in. z rzeźbiarzem Augustem (Guciem) Zamoyskim, wydawcą Stanisławem Zawadzkim, Antonim Ambrożewiczem, księdzem Henrykiem Kazimierowiczem, profesorem Stefanem Szumanem, krytykiem literackim Kazimierzem Czachowskim, sędzią Marianem Ziębą i jego żoną Jadwigą, prokuratorem Zdzisławem Piernikarskim i Mieczysławem Choynowskim, ujawnia bogaty krąg znajomości Witkacego. Wolumin obejmuje także listy do kobiet ważnych w jego życiu (również uczuciowym), m.in. Olgi Wojakowej, Zofii Mikuckiej (w tym cenny zbiór tzw. listów ekonomicznych), Janiny (Inki) Turowskiej (dla której o mało nie rozwiódł się z żoną), Jadwigi (Neny) Stachurskiej, Jadwigi Noetzel, Eugenii Bundykowej oraz Eugenii Wyszomirskiej (Stopkowej), tzw. asymetrycznej damy. Wśród adresatów są tu również znani ludzie kultury okresu międzywojennego, m.in. Edmund Wierciński, Tadeusz Sinko, Michał Choromański, Julian Przyboś, Władysław Jan Grabski i Adam Grzymała-Siedlecki.

Wolumin pierwszy tomu II zawiera korespondencję wcześniej publikowaną oraz dotąd nieznaną. Listy ułożono chronologicznie (decyduje data pierwszego listu do danej osoby), a te, które były publikowane, opracowano ponownie. Każdy blok korespondencji poprzedza wstęp, zawierający najważniejsze informacje o osobie adresata i charakteryzujący jej relacje z Witkacym. Szczegółowe przypisy niezwykle interesująco zarysowują tło obyczajowe, społeczne i artystyczne epoki.

Tom bogato ilustrowany.

[PIW, 2014]