Jerzy Kukuczka urodził się w 1948 r. w Katowicach. Dorastał w typowym śląskim familoku, jednak dzięki rodzicom pochodzącym z Istebnej zawsze pamiętał o swoim górskim rodowodzie. Od najwcześniejszych lat interesował się sportem. W 1965 roku koledzy z Harcerskiego Klubu Taternickiego zaprosili 17-letniego wówczas Jerzego na krótką wyprawę, na Jurę Krakowsko-Częstochowską. Tak rozpoczęła się jego górska droga życia. Najbardziej rozpoznawalnym wyczynem Jerzego Kukuczki jest zdobycie Korony Himalajów. Dokonał tego jako drugi człowiek na świecie. Przede wszystkim jednak główną cechą jego dokonań jest pionierskie i nowatorskie podejście do himalaizmu. Spośród czternastu ośmiotysięczników na dziesięć wszedł nowymi drogami, cztery zdobył jako pierwszy zimą, trzynaście bez tlenu, siedem w stylu alpejskim, a jeden samotnie. Wszystkie szczyty zdobył w czasie o połowę krótszym niż jego poprzednik – Reinhold Messner. W 1988 roku, na Igrzyskach Olimpijskich w Calgary, został nagrodzony Srebrnym Medalem Orderu Olimpijskiego.

Zginął tragicznie, 24 października 1989 roku, podczas próby wejścia na Lhotse legendarną, niezdobytą wówczas południową ścianą.


"Wreszcie najwspanialszy moment w każdej wspinaczce. Chwila, kiedy od szczytu dzieli mnie już tylko kilka kroków, kiedy wiem, że już nic nie stanie mi na przeszkodzie, kiedy wiem, że zwyciężyłem... Zwyciężyłem nie górę czy pogodę, lecz przede wszystkim siebie, swoją słabość i swój strach. Kiedy mogę już podziękować górze, że i tym razem była dla mnie łaskawa. Tych chwil nie oddam nikomu za żadne skarby i jeżeli muszę w drodze do szczytu pokonywać przeszkody i ocierać się o nigdy nie określoną granicę między kalkulowanym ryzykiem a ryzykanctwem, to trudno, zgadzam się. Zgadzam się na walkę ze wszystkimi niebezpieczeństwami, które na mnie czyhają. Zgadzam się na wiatry, które tygodniami biją w ściany namiotów i doprowadzają do granicy szaleństwa. Zgadzam się na drogi prowadzone na granicy wytrzymałości. Zgadzam się na walkę. Nagroda, którą otrzymuję za te trudy, jest niebotycznie wielka. Jest nią radość życia".

Jerzy Kukuczka


"Współczesny i twórczy sposób przedstawienia klasycznej historii: książka ta wprowadza świeżość i daje nowe życie autobiografii jednego ze skarbów narodowych Polski – Jerzego Kukuczki. Jego słowa są nadal bezpośrednie i płynące z głębi serca. Opowiadają historię Jego życia w górach, gdzie z wdziękiem i odwagą realizował swój największy potencjał. »Mój pionowy świat« to dziedzictwo Jerzego Kukuczki, które znalazło szeroki oddźwięk wśród następnych pokoleń wspinaczy".

Bernadette McDonald. Pisarka, wieloletnia dyrektor Banff Mountain Film and Book Festival


Książka została doceniona i nagrodzona w Polsce i za granicą. Po raz pierwszy w 1996 roku wyróżniona Bursztynowym Motylem – nagrodą dla polskich autorów książki podróżniczej im. Arkadego Fiedlera. Uroczystość wręczenia nagród miała miejsce w Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu. W 2012 roku "Mój pionowy świat" doceniło jury Festiwalu Kultury Górskiej, odbywającego się w Bormio we Włoszech. Książka zyskała tytuł "Książki roku 2012" oraz została wyróżniona jako najlepsza książka o tematyce górskiej 2012 roku.

[Fundacja "Wielki Człowiek", 2014]