Ciąg dalszy sagi rodu Garrenów, uzupełnienie ich losów. Zakończenie, które nie kończy.

Ojciec rodu, Gabor Garren jest ciężko chory. Umiera. Autor w retrospekcji opowiada, jak doszło do tego i czym w rzeczywistości jest choroba ważnego obywatela nienazwanego miasteczka gdzieś w byłej monarchii austro-węgierskiej.

Co może zrobić obywatel miasta-państwa, gdy Obcy odbierają mu jego małą Ojczyznę? Zaczynają wprowadzać własne rządy i zwyczaje? Czy poczucie zhańbienia da się przezwyciężyć? Gabor Garren, który był inicjatorem podjęcia "dzieła Garrenów", ma jeden tylko sposób, aby to dzieło nie dostało się w ręce uzurpatorów.
Często mówi się, że ktoś, nie widząc innego wyjścia, "ucieka w chorobę"; choroba jest odpowiedzią organizmu na nieprzezwyciężalny stres. Społeczność, której przedstawicielem jest Gabor Garren, odchodzi. Przyszło nowe, inne, przyszła zmiana.

Sandor Marai w surrealnej, metafizycznej opowieści o przemijaniu pokazuje nieuniknione zmiany. Koniec pewnej cywilizacji, sposobu myślenia i kultury. Nie jest to jednak koniec tej historii. Saga rodu Garrenów trwa.


Obcy (Márai Sándor)