Po pierwszą książkę Rowling dla dorosłych sięgnęłam trzy lata po jej wydaniu, więc wiedziałam, że w niczym nie przypomina "Harry'ego Pottera". Nie znając jednak ani fabuły, ani opinii o "Trafnym wyborze", nie byłam nastawiona w żaden sposób i rozpoczęłam czytanie całkowicie obiektywnie. Ewentualnie ciekawiło mnie, jak Rowling sobie poradziła z dorosłym odbiorcą.

Autorka sięga po dosyć trudny temat, gdyż ukazuje małe angielskie miasteczko, w którym, niezależnie od klasy społecznej, jest więcej negatywnych niż pozytywnych postaci. Od ludzi, którzy biją członków rodziny i ewidentnie są czarnymi charakterami po takich, którzy "tylko" znęcają się nad kolegami lub nie poświęcają uwagi swoim dzieciom. Wszyscy mają tam problemy, od materialnych po rodzinne czy zawodowe albo wszystko naraz.

Niestety, moim zdaniem, Rowling nie do końca podołała zadaniu. Wielu bohaterów bardzo irytuje (a nie było to chyba zamierzone), język, którym się posługują jest tak sztuczny i przesadny, jakby dialogi pisali scenarzyści polskich seriali (np. wiele kwestii Simona Price'a, w których obraża on swojego syna, czy plotkującej Shirley Mollison). Wszystko to sprawia, że chociaż całość czyta się ogólnie dobrze i bez większego bólu, doświadczony czytelnik widzi, iż nie jest to literatura wysokich lotów.

Dużym minusem jest również brak rozwiązania, być może spowodowany tym, że powieść ma zbyt wielu bohaterów i dlatego Rowling nie skupiła się na satysfakcjonującym zakończeniu dla każdego z nich. Owszem, mniej więcej wiemy, co się ze wszystkimi dzieje na koniec, ale brakuje tu głębi. Niektórzy nagle przechodzą przemianę charakteru, jednak autorka nie zatrzymuje się nad nią ani chwili Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Moja ocena to 3,5/6, aczkolwiek książkę polecam fanom Pottera. Chociażby dla przeczytania z czystej ciekawości.