W ostatnich latach opinię publiczną coraz bardziej fascynuje profilowanie kryminalne. Zainteresowanie to znalazło swe odbicie w produkcjach filmowych i telewizyjnych, takich jak "Milczenie owiec" czy "Psychopata", a także w powieściach, na przykład "Alienista" czy "Anioł ciemności". Choć profilerzy w tych filmach, serialach czy powieściach sensacyjnych zazwyczaj posiadają akademickie wykształcenie i doświadczenie w pracy w policji, to jednak stosowane przez nich metody opierają się głównie na wiedzy intuicyjnej i okazjonalnych wizjach. Taki portret profilerów sprawia, że ich pracę postrzega się raczej jako formę sztuki niż naukę.

W ujęciu historycznym profilowanie behawioralne zawsze było sztuką. U jego podstaw próżno się doszukiwać prac naukowych, akademickich czy z zakresu kryminologii stosowanej – wiele fundamentalnych dla profilowania pojęć po raz pierwszy pojawiło się w literaturze pięknej. Mimo popularności, jaką cieszy się profilowanie, dowody świadczące o jego dokładności i użyteczności nie zostały jak dotąd zademonstrowane w sposób naukowy.

Celem tej książki jest ukazanie profilowania jako wiarygodnej i szanowanej dziedziny, która może w znacznym stopniu usprawnić prowadzone przez policję śledztwa. Przedstawiono w niej historyczny rys profilowania kryminalnego, krytycznie omówiono dotychczasowe nienaukowe modele profilowania oraz zakreślono ramy przyszłego działania badaczy zmierzające w kierunku stworzenia naukowego modelu profilowania kryminalnego.

[Wydawnictwo Naukowe PWN, 2015]