Dodany: 25.11.2009 07:01|Autor:
nota wydawcy
"Dzieci umarłych" pokazują nieznane dotychczas w Polsce oblicze pisarki jako wielkiej moralistki, tej, która zmusza do niemal psychoanalitycznej pracy nad historią. Powieść ukazuje wyparte aspekty austriackiej przeszłości i zadaje pytanie o odpowiedzialność za faszyzm, za udział w ludobójstwie.
W krajobrazie pięknej styryjskiej prowincji, w sielskim alpejskim pensjonacie, trudno dostrzec jakikolwiek ślad zbrodni. Jednak historia powróci w przerażających okolicznościach, bo prawdy nie zdołają ukryć ani ziemia, ani czas. Raz popełnione morderstwo krąży w krwiobiegu świata. Duchy umarłych są stale obecne pośród żywych, nawet jeśli ci ostatni zdają się tego nie dostrzegać. Austria okazuje się w tej perspektywie wielkim cmentarzem, domem umarłych, krajem, który nigdy nie uporał się z nazistowską przeszłością, również dziś pełnym nieodpowiedzialnych szaleńców, niemających poszanowania dla różnych form życia.
Jelinek w mistrzowski sposób porusza temat obecny stale w twórczości innych wybitnych współczesnych austriackich autorów: Martina Pollacka, Roberta Menassego, Roberta Schindla, Josepha Haslingera. To oni piszą w imieniu wszystkich wymordowanych, a także ich dzieci, tytułowych dzieci umarłych, tych, którzy nie mogą już dać świadectwa.
Jedna z najważniejszych powieści Jelinek.
[Wydawnictwo W.A.B., 2009]
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.