Przez wieki Cyganie traktowani byli przez lud polski jako istoty na poły demoniczne, tyleż mające wspólnego z ludźmi, co z mitycznymi postaciami zaludniającymi ludowe wyobrażenia o świecie. We własnym interesie Cyganie nie zaprzeczali temu, nie odrzucali nimbu czarodziejskiej tajemniczości. Nie zdradzając swych tajemnic, otoczeni mgłą legend, strachem, wrogością, ale i sympatią, roznieśli po Polsce umiejętność obróbki metali, rozpowszechnili ziołolecznictwo, wróżbą przepowiadali lepszą przyszłość, a dzięki swej dziwacznej odmienności wyglądu, stroju i sposobu życia bywali nieraz natchnieniem ludowej twórczości*.

---
* Jerzy Ficowski, "Cyganie na polskich drogach", wyd. Nisza, 2013, s. 469.