"U2 o U2" to dobra książka. Miejscami się nudziłem, ale to dlatego, że czytałem wcześniej trzy inne książki o tym zespole. Gdyby ta była pierwsza, moja ocena byłaby wyższa. Można się z niej dowiedzieć o paru rzeczach, których gdzie indziej nie ma, jednak nie wyczerpuje ona tematu.

Przykładowo - tutaj na temat piosenki "Sunday, Bloody Sunday" jest w zasadzie tylko parę zdań. Natomiast gdzie indziej czytałem, że nie zdecydowano się wybrać jej na pierwszego singla, bo była zbyt kontrowersyjna.

"U2 o U2" polecam przede wszystkim fanom zespołu, ale także muzykom, żeby dowiedzieli się, jak wyglądały początki jednego z wielkich zespołów. Bywa naprawdę inspirująco.