Czy istnieje lepsza książka o twórczości symbolu architektury XX wieku, niż ta napisana przez Charlesa Jencksa? Być może, ale nawet jeżeli jest to prawda, to nie mam potrzeby by się z nią zapoznać.

„Le Corbusier - tragizm współczesnej architektury” to publikacja omawiająca twórczość architekta Charlesa-Édouarda Jeannereta, którego pseudonim – Le Corbusier – wytrzymuje zestawienia z najpoważniejszymi nazwiskami z przeszłości. Jego osiągnięcia, czy tego chcemy czy nie, w przeróżnych formach trwają wszędzie tam, gdzie udało się dotrzeć cywilizacji zachodniej. Bo chyba nie było w XX wieku architekta, urbanisty, który by wywarł większy wpływ na ówczesne i późniejsze metody organizacji przestrzeni. Książka Jencksa nie przeczy temu niemal nabożnemu postrzeganiu Le Corbusiera może dlatego, że była napisana w latach siedemdziesiątych, czyli u progu wybuchu wielkiej krytyki modernizmu i jego wynaturzeń.

Jencks bez zbędnej rozwlekłości, ale wyczerpująco, prezentuje wszystko to, co powinniśmy wiedzieć o Le Corbusierze: jego inspiracje, ewolucję na wskroś oryginalnej twórczości oraz idee jakie się za nią kryły. Książka jest opatrzona licznymi ilustracjami, te jednak nie dominują nad wartością samego tekstu.

Książka jest oczywiście warta polecenia osobom zainteresowanym architekturą i sztuką. Jednocześnie można by sobie życzyć ażeby stała się elementem nauczania plastyki w polskich szkołach. Być może wtedy umiejętność odczytywania i dostrzegania fascynujących idei zawartych w XX wiecznej architekturze diametralnie by wzrosła.