Po "Dzieci wszechświata" sięgnąłem mając w pamięci uwagę mojego brata, że w jego przypadku spełniła ona funkcję porządkującą wiedzę z zakresu astronomii i nauk o Ziemi. Takiej publikacji niedawno potrzebowałem i muszę powiedzieć, że doskonale spełniła swoje zadanie.

Bo niby wszystko o czym czytamy u Ditfurtha już kiedyś słyszeliśmy. Nie zaszkodzi jednak gdy ktoś skondensuje tę wiedzę i przejrzyście wyłoży przed nami raz jeszcze. Ditfurth prowadzi nas niemal za rękę. Wszystko jest wytłumaczone bez wzbudzania jakichkolwiek wątpliwości czytelnika. Daje pojęcie o trudnych do ogarnięcia wyobraźnią terminach.

Wydaje się, że autorowi przede wszystkim chodzi o to by nam uprzytomnić ścisłą współzależność istnienia człowieka z mechaniką wszechświata i wyrwać nas z ułudy zamknięcia we własnym świecie. Wszechświat nie może nas nie obchodzić – zdaje się mówić Ditfurth – bo to że jesteśmy, jacy jesteśmy i jacy będziemy zależy wyłącznie od nieświadomych procesów tego co wokół nas istnieje.

Autor nie porusza spornych kwestii filozoficznych, lecz koncentruje się na tym co wiemy "na pewno". Jest racjonalistą a książka jest pochwałą rozumu.