„Hickory Dickory Dock
Zegar pierwszą bije
Mysz się w dziurze kryje
Hickory Dickory Dock
Entliczek, pentliczek
Czerwony stoliczek”[1]


W hotelu studenckim na Hickory Road doszło do serii tajemniczych kradzieży. Skradzione przedmioty w żaden sposób nie wiążą się ze sobą, większość nie ma wielkiej wartości. Historia robi wrażenie absurdalnej i pozbawionej znaczenia, lecz siostra sekretarki Poirota, panny Lemon, jest zmartwiona. Siostra panny Lemon prowadzi hotel na Hickory Road.

Jedyna cenna z zaginionych rzeczy, pierścionek z brylantem – odnalazła się, a największą stratę poniosła Elizabeth Johnston, zwana Czarną Bess, której notatki zostały zalane zielonym atramentem należącym do jednego ze studentów, Nigela. Krótko po tym umiera mieszkanka hotelu, zatruta morfiną. Wśród ukradzionych przedmiotów jest kwas borny, który służył do przemywania oczu studentowi z Indii, a który... pali się zielonym płomieniem. Zielonym jak atrament Nigela.

Czy kradzieże mają podtekst rasowy lub polityczny?
A może stanowią element rytuałów voodoo, które zna czarny student Akibombo?
Dokąd prowadzi wyliczanka?

"Każda z pierwszych pięciu stron notatek do »Entliczka pentliczka« opatrzona jest nagłówkiem »zadanie na wakacje«, sugerującym, że książka powstała w czasie tradycyjnie przeznaczonym na odpoczynek. Sądząc po licznych przeróbkach i skreśleniach, autorka miała spore kłopoty ze skonstruowaniem całości. Wydaje się, że przystępowała do pracy z nie do końca sprecyzowanym pomysłem"[2] – napisał John Curran, który analizował notatki pozostawione przez Agathę. Wydaje się, że tak było rzeczywiście, w powieści roi się od bohaterów, wiele postaci nakreślonych jest bardzo pobieżnie, Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu[3].

Nie jest to najlepszy z kryminałów Agathy Christie, ale czyta się go przyjemnie. I chociaż Nigel Chapman recytuje wyliczankę: "Hickory, dickory, dock (...) Entliczek, pentliczek, czerwony stoliczek, na kogo wypadnie, na tego bęc"[4], Hercules Poirot potrafi w tym chaosie znaleźć wzór i kojarząc szczegóły – zdemaskować mordercę.

Polecam jako wakacyjną lekturę!


Powieść została napisana w 1955 roku, a w 1995 nakręcono odcinek serialu z Davidem Suchetem w roli Herculesa Poirot pod tym samym tytułem: „Entliczek pentliczek”.


---
[1] Agatha Christie, "Entliczek pentliczek", przeł. Aleksandra Ambros, Wydawnictwo Dolnośląskie 2015, s. 178.
[2] John Curran, „Sekretne zapiski Agathy Christie”, tłum. Długajczyk Beata, Wydawnictwo Dolnośląskie, 2010, s. 146.
[3] Tamże, s. 147.
[4] Agatha Christie, dz. cyt., s. 139.


[Opinię opublikowałam wcześniej na swoim blogu]