W pewnym poznańskim wydawnictwie wszyscy myślą, że Stanisław Madej, spokojny facet koło pięćdziesiątki, uwikłany jest w toksyczny związek emocjonalny z matką. Prawda okazuje się być całkiem inna, wielu zdarza się przegapić moment. Ale ponieważ lepiej późno niż wcale, Stanisław, po śmierci mamy, postanawia rozpocząć nowe życie: kupuje stary dom na wsi, wprowadza się i odkrywa nowe hobby - ornitologia. Podczas jednego ze spacerów, Stanisław podpatrując ptaki, znajduje w lesie zwłoki mężczyzny. Postanawia rozwikłać zagadkę, która z każdym kolejnym krokiem staje się coraz bardziej skomplikowana i mroczna.

Wątek kryminalny przeplata się z wątkiem miłosnym, trop prowadzi do żony samobójcy, Krystyny - współczesnej femme fatale, która okazuje się mieć wiele niepokojących tajemnic. Z drugiej strony - Iwona, szara myszka, koleżanka z pracy Stanisława. Obie kobiety rywalizują o względy bohatera. Która wygra?

Smaku całej powieści dodaje zacięcie filozoficzne autora, na szczęście żadne akademickie dyskusje i szokowanie na wyrost - proste pytania, jakie zadaje sobie każdy człowiek. Pozornie nie pasujące do konwencji książki, ale jednak nadające uroku.

Ogromnym plusem jest także to, że nie ma tu żadnych nierealnych historii, zmiana swojego życia, zaczynanie od zera to bardzo trudna sztuka i autor nie kryje tego przed czytelnikiem. Dlatego uprzedzę wszystkie ewentualne zarzuty, że książka jest nieżyciowa - może właśnie tu tkwi sekret i cała jej życiowość.