Książka dla dzieci, która wpadła mi w ręce przypadkiem jako miły przerywnik wśród poważnych pozycji. Zaczęła się jak typowa historyjka dla maluchów, gdzie fantastyczni rodzice robią przyjęcie niespodziankę dla swojego potomka Apolinarego. Wyglądała na nudną. Ale potem każde opowiadanie okazywało się lepsze od poprzedniego. To o wszechogarniającej reklamie, dające temat do refleksji i dziecku, i rodzicowi, było naprawdę dobre. A to o śmierci i/lub bezwładzie i/lub depresji - rewelacyjne!

"Zbyt długo na nią czekałam. Krążyłam wokół niej od dawna, czekałam na właściwy moment, czekałam, aż ogarnie ją zwątpienie, strach, bezradność. To nie było łatwe. Jest naprawdę silna. Rzadko zdarzają się jej takie chwile - pierwszy raz to było wtedy, kiedy twoja babcia leżała w szpitalu. I zawsze, kiedy jesteś chory (...)*"


---
* Zuzanna Orlińska, "Matka Polka", wyd. Akapit Press, 2010, str. 92-93.