W opowiadaniu tym zachwyca mnie wątek wypraw krzyżowych. Na tym tle odnajdują swą miłość rycerz zakonny i córka kowala. On piękny, młody i waleczny, a ponadto obrońca relikwii. I ona piękna, młoda dziewczyna, bogobojna i wierna relikwii. Splata się w tej książce odwieczny konflikt pomiędzy miłością ziemską a boską. Autorka pokazała jednak, że jedna nie wyklucza drugiej, że poprzez miłość do drugiej osoby również można służyć Bogu. A wtedy to nie jedna osoba, ale już dwie.

Piękna opowieść o wierze i o czasami złym jej pojmowaniu.