Ugrofińska wampirzyca (Szécsi Noémi)
Czytam opinie, że oryginalny koncept to chce mi się śmiać. Są książki i filmy o życiu wampirów. W zależności od fantazji twórcy przebierają kanon wampirzy :
- nie mają zębów, używają sztyletów (Zagadka nieśmiertelności)
- nie reagują na krzyż (wampiry Ann Rice)
- chodzą w dzień (Dracula Coppoli)
Ta książka ma elementy horroru, ale to przeciętna obyczajówka. O zwyczajnym życiu wampirów. Mieszkają w kamienicy, ale bogaczki. Przeciętna dziewczyna, ale oczywiście należy warstwy artystyczno-kulturalnej. Niewątpliwie cyniczna, ale w sposób tradycyjny. Pokazuje niechętny stosunek do swojej płci. Częstuje czytelnika mądrościami:
- Literatura dla kobiet jest głupia, bo kobiety są głupie.
- Baby są złe, bo zmówiły, że H.Ch.Andersen to zła partia.
- Brzydkie kobiety niech wyzdychają.
- bohaterki: Babka i Szefowa wredne małpy, Poetka - puszczalska
- do bohaterów mężczyzn więcej sympatii (wuj), nawet politowania (szef)
Jeżeli nienawidzę jakichś typów ludzi, to babsztyli które uważają wszystkie kobiety za idiotki, oprócz rzecz jasna siebie. Zachowują się niedorobieni faceci, zawsze trzymając się mężczyzn (po co przyjaźnić z głupimi babami) i im przytakują w każdej opinii, szczególnie złej o babach. Ich przecież to nie dotyczy, bo one są INNE, należą do lepszego gatunku, wyjątków wobec durnej kobiecej masy. Właśnie taka jest bohaterka, ze swoją bajkopisarką megalomanią. Dziwi mnie, że przedstawiono jako znawczynię literatury dziecięcej. Uważam, że jej bajki nie nadają dla młodszego czytelnika z powodu poważnej tematyki i jej ujęcia psychologicznego. Zawsze mogła wydać w kategorii fantastyka. :> Znielubiłam ją od pierwszej chwili. Mnóstwo jest ciekawszych postaci w tej książce, mimo że sięgają średniego szczebelka. Niewątpliwie króluje Babka, dzięki której doczytałam książkę do końca. Że okrutna i próżna wampirzyca ? Jedyna krwista i fascynująca postać w całej książce.
Atutem książki jest język. Możliwość spojrzenia na współczesne Węgry, które tkwią w narodowych mitach ( Wielkie Węgry, wspominki Babki o znanych ludziach) i przyjmują kapitalizm (korzystanie z dorobku upadłych wydawnictw, muzycy chcą sławy dla panienek i kasy). Otwierają się na Europę (wyjazdy na studia), ale jeszcze nie na nowe prądy myślowe (Buty ze skóry - kogo obchodzi cierpienie zwierząt. Scena z orłem przed wegańską knajpą, gdzie pracuje kucharz - ksenofob). Mimo to nie widzę w tej książce nic oryginalnego. Na Węgrzech piszą o wampirach i współczesności - wielkie mecyje.