Nowa książka Érica-Emmanuela Schmitta to zbiór opowiadań pełen ciepła, ale i smutku. Pięć historii, które łączą motywy miłości i śmierci. Portrety pięciu kobiet, które marzą, kochają i cierpią.

Pięknie odmalowane postacie, lekki styl oraz mała objętość opowiadań powodują, że to wspaniała pozycja na popołudniowy odpoczynek od gwaru.

Trudno mi tylko określić, która z historii podoba mi się najbardziej. Czy tytułowej Marzycielki, która ryzykuje, by zrealizować swoje pragnienia? Czy Gabrielli, która zwątpiła w miłość? Pielęgniarki i ślepca? A może kobiety, która czeka od ponad 15 lat z bukietem kwiatów na trzecim peronie dworca w Zurychu? Każde z opowiadań nakazuje nam bowiem spojrzeć głębiej, zobaczyć wyraźniej. Bohaterowie tego zbioru to zwykli, szarzy ludzie mający zwykłe marzenia - takie jak każdy z nas. Bo któż nie pragnie miłości?