Sięgając po "Beksińskich. Portret podwójny" odnosimy słuszne wrażenie, że właśnie rozpoczynamy literacką przygodę z książką reporterską napisaną z wielkim rozmachem. Malując w naszej wyobraźni obraz Tomasza i Zdzisława Beksińskich, autorka czerpie z wielu wiarygodnych źródeł. Prawdziwy ogrom pracy włożonej w podanie wyłącznie prawdziwych informacji na temat tych dwu niesamowitych osobistości można dostrzec podczas lektury całej tej pozycji. Niedowiarkom doradzam zapoznanie się z wszystkimi podanymi w przypisach źródłami, z których korzystała. Jestem przekonany, że szczęka Wam opadnie.

Grzebałkowska zręcznie, ale nie tak całkiem do końca omija temat tragicznej śmierci obu panów, opisując ich losy sprzed okresu, z którym większość z nas ich kojarzy. Dzięki temu przyglądamy się bliżej życiu wybitnych ludzi, wesołego, chociaż niesamowicie mrocznego Zdzisława oraz smutnego Tomasza, którego los ciężko doświadczył.

"Beksińscy. Portret podwójny" to pozycja napisana po mistrzowsku, z wielkim rozmachem, emocjami bijącymi z każdej strony, całą skarbnicą szczegółów dotyczących Beksińskich, możliwością podglądania ich życia z różnych perspektyw. Wrażliwość autorki, jej lekkie pióro oraz oryginalność Tomasza i Zdzisława sprawiają, że lektura tej książki pochłania nas bez reszty od początku do końca. Rzadko zdarza się obcować z tak mistrzowsko napisaną biografią.

Gorąco polecam!