W najnowszej powieści Arturo Pérez-Reverte pokazuje swoje nieznane dotąd oblicze. Oto hiszpański mistrz przenosi nas do roku 1808, by stworzyć… powieść historyczną. Mówiąc nieco konkretniej, pisarz zatrzymuje się na jednym dniu – 2 maja, w którym Hiszpanie stanęli zbrojnie przeciwko Napoleonowi, walcząc o honor i niepodległość własnego narodu. Narracja jest mocno poszatkowana – autor bowiem oddaje punkt widzenia bardzo wielu osób niejako jednocześnie, co pozwala mu w szerokiej perspektywie ukazać historyczne wydarzenia, a także zachować pewien obiektywizm. Pojawiają się tu zarówno postaci historyczne (np. znakomity malarz Francisco Goya, który skądinąd opisywane przez Péreza-Revertego wydarzenia z naturalistyczną drobiazgowością odmalowywał), jak i bohaterowie nieznani, ci z drugiego planu. Trzeba przyznać, że książkę czyta się z dużym zainteresowaniem, a pisarzowi udało się, dzięki ciekawemu zabiegowi rozproszenia narracji na wielość patrzących oczu, utrzymać uwagę czytelnika. To nie tylko świetna lekcja historii, ale i znakomita literatura.

Polecam.