Książka nie należy do łatwych i dla wielu osób, które preferują książki "akcji", może okazać się po prostu nudna, z tego to powodu, iż tutaj akcja rozgrywa się głównie w umyśle bohaterki.

Czytając historię bohaterki, człowiek uświadamia sobie, jak łatwo można wpaść w objęcia obłędu, przykryć się szklanym kloszem. Wystarczą pewne predyspozycje (np. wrażliwość, wysokie wymagania wobec siebie, nieśmiałość) i do tego albo jakieś traumatyczne przeżycie, albo ciąg pewnych "nieprzyjaznych" wydarzeń - i wszystko gotowe... Zaczyna się choroba, choroba najstraszniejsza z możliwych. W tej chorobie tak naprawdę wszelka pomoc zewnętrzna jest mocno ograniczona i najwięcej zależy od woli (siły) osoby przez nią dotkniętej. I tu powstaje największy dramat, bo tej woli ,tych sił po prostu ta osoba nie ma...

Niewątpliwym atutem książki jest jej autentyczność, potwierdzona smutną prawdą o samobójczej śmierci autorki w zaledwie 3 lata po jej ukazaniu się...
Można zaryzykować tezę, że urwana historia bohaterki ma swoje zakończenie w nieszczęśliwej biografii Sylvii Plath...