(Czytatka zdradza co nieco.)

Wreszcie sięgnęłam po Edgara Allana Poego, tyle lat po zajęciach z literatury amerykańskiej na studiach. Cieszę się bardzo, tym bardziej iż spotkanie z tym klasykiem nie okazało się ani traumatycznym przeżyciem, ani męczarnią konania z nudów.

(Biograficznie oddam głos Barbarze Beaupré: "Że człowiek taki miał życie wyjątkowo ciężkie, szamocąc się bezradnie wśród codziennych materyalnych trudności, żyjąc wśród społeczeństwa, które go absolutnie nie mogło zrozumieć, że marnie wynagradzany rozpraszał i zużywał twórcze swe siły w uciążliwej pracy zarobkowej, że wreszcie nadzwyczajny jego talent i dumne, cokolwiek dzikie usposobienie duchowego samotnika, wznieciły dokoła niego dużo zawiści i niechęci, to są rzeczy zupełnie zwykłe i powtarzające się w życiu każdego prawie wybitniejszego artysty. Ale Poe padł ofiarą innej jeszcze wyjątkowej niesprawiedliwości. Oto zaraz, bezpośrednio po jego śmierci, historya jego życia zachwaszczoną została taką mnogością fałszywych szczegółów i kłamliwych insynuacyi, że trzeba było kilkudziesięciu lat mozolnych trudów i poszukiwań, aby zbijając pracowicie fakt po fakcie, dać wreszcie obraz życia poety, takiem, jakiem ono było w istocie".)

Z ciekawością przyjrzałam się kryminałom Poego, podobno prekursora powieści detektywistycznej. Czytam od dłuższego czasu Agathę Christie (uwielbiam Poirota), mam chrapkę na historie z Holmesem, zainteresował mnie więc i oczywiście Dupin. Wysoko oceniam trylogię z jego udziałem: "Zabójstwo przy Rue Morgue" ("Zabójstwa przy rue Morgue", "Morderstwo przy rue Morgue", "Morderstwa przy rue Morgue") na 6, "Tajemnicę Marii Rogêt" ("Tajemnicę Marie Rogêt") na 5, "Skradziony list" na 4+. Wszystkie trzy pozycje przeczytałam w tłumaczeniu Stanisława Wyrzykowskiego i stwierdzam, że odpowiada mi ten przekład, z pewnością ze względu na bliski współczesnemu język.

Nawet zaznaczyłam sobie dwa fragmenty (z "Zabójstwa..." i z "Tajemnicy..."):

"Prawda nie zawsze znajduje się w studni."
-> !!!

"Nie ma nic (...) trudniejszego, niż przekonać nie wtajemniczonego (...), że jeżeli komuś grającemu w kości zdarzy się wyrzucić raz po raz szóstkę, to można założyć się o największą stawkę, iż za trzecim razem szóstki nie da się wyrzucić. Pomysł takiego następstwa zazwyczaj odtrąca intelekt od razu. Nie wydaje się rzeczą możliwą, żeby dwa rzuty, już dokonane i pogrążone bezwzględnie w Przeszłości, mogły mieć wpływ na rzut, który istnieje dopiero w Przyszłości. Traf wyrzucenia szóstki wydaje się dokładnie takim samym, jak kiedy indziej (...)."
-> !!!

Informacyjnie dodam, że oceniłam tutaj wymienione utwory (jak i inne utwory Poego) niezależnie od ich tłumaczy (było ich kilku, przyznaję, ale nie będę przecież czytać wszystkich). Nadmienię także, iż "Opowieści miłosne, śmiertelne i tajemnicze" oceniłam na 5, mimo że średnia wyniosła niecałe 4 - Maciej Płaza zdobył moją przychylność doskonałym posłowiem. 5 przyznałam także "Opowiadaniom prawie wszystkim", mimo średniej bardziej na 3+ - fajna edycja, ot co (obszerny wybór, udane ilustracje... ale nie wszystkie z zawartych tekstów czytałam akurat w przekładzie Sławomira Studniarza).

Zabójstwo przy Rue Morgue i inne opowiadania (Poe Edgar Allan)
Zabójstwo przy Rue Morgue (Poe Edgar Allan)
Morderstwa przy Rue Morgue (Poe Edgar Allan)
Tajemnica Marii Rogêt: Opowiadania (Poe Edgar Allan)
Opowiadania prawie wszystkie (Poe Edgar Allan)
Opowiadania [Mediaset] (Poe Edgar Allan)
Opowiadania [Wydawnictwo Dolnośląskie] (Poe Edgar Allan)
Wybór opowiadań [Świat Książki, 2002] (Poe Edgar Allan)
Diabeł w dzwonnicy: Opowiadania (Poe Edgar Allan)
Maska śmierci szkarłatnej (Poe Edgar Allan)
Opowieści kryminalne i tajemnicze (Poe Edgar Allan)
Opowieści miłosne, śmiertelne i tajemnicze (Poe Edgar Allan)
Opowieści tajemne (Poe Edgar Allan)
Opowieści niezwykłe (Poe Edgar Allan)
Opowieści nieprawdopodobne (Poe Edgar Allan)
Opowieści niesamowite [WL] (Poe Edgar Allan)
Opowieści niesamowite [Muza] (Poe Edgar Allan)
Opowieści niesamowite [Zielona Sowa] (Poe Edgar Allan)