Po książkę sięgnęłam zachęcona pozytywnymi ocenami w Biblionetce. Na początku miałam nieco dystansu do opowieści z miejscem akcji w Afganistanie. Ale się nie rozczarowałam.

Jest to powieść z tych nielicznych, po przeczytaniu których dziękujemy Bogu za to, co mamy i chcemy lepiej żyć. Niezwykła opowieść o niezwykłej przyjaźni dwóch kobiet, o tym, jaką siłę daje miłość matki, o tym, że godność ludzka umiera ostatnia.

Książka bardzo wzruszająca, wyciskająca łzy, ale sprawia, że jaśniej patrzymy na otaczający nas świat.