Truso - polska Troja - zostało wreszcie odkryte. Trwają prace przy znalezisku. Oprócz profesora, który odkrył Truso, kręci się przy nim pewna grupa osób o celach nie zawsze jasnych i nie zawsze czystych. Okazuje się, że z terenu wykopalisk znikają arabskie monety. Wywołuje to zdziwienie w środowisku numizmatycznym, gdyż nie są one uważane za szczególnie cenne. Profesor kierujący pracami wykopaliskowymi jest przyjacielem Pana Samochodzika, więc prosi go o pomoc w ustaleniu sprawcy kradzieży. Ten wysyła do akcji swego pracownika Pawła.

Ta powieść wydaje mi się najbardziej zbliżona poziomem, klimatem, akcją do tomów napisanych przez Zbigniewa Nienackiego. Są w niej: przestępca i rywal Pana Samochodzika - Batura, piękna kobieta zawracająca w głowie głównemu bohaterowi - Pawłowi, pościgi samochodowe znanym wehikułem, jezioro, młodzi przyjaciele głównego bohatera. Dużo opisów historycznych tak charakterystycznych dla książek o Panu Samochodziku. Podobnie jak w tomach napisanych przez Nienackiego - walory dydaktyczne. Młodzi bohaterowie - towarzysze Pawła - są ambitni, żądni przygód, oddani sprawie i kulturalni, mają zainteresowania naukowe. Pojawiają się nawet zagadki matematyczne.

Ze względu na dużą wartość tej części przygód Pana Samochodzika (w przeciwieństwie do wielu innych napisanych przez różnych autorów) uważam, że powinien on mieć numer dużo niższy niż 87.