Ale dziś dopiero wieczorem sam król przybywa, jutro ślub, uczta, potem wesele, tak że ledwie na św. Kaźmirz stąd wyruszą [...]
- Toć to będą łakocie - szepnął - a na te tłumy gości jak nastarczycie, dalipan, ani wiem!
- Nastarczym - rzekł śmiejąc się ojciec Czesław - bo nas uprowidowano i my się sami też zmogli na zapas taki, aby lepiej co pozostało, niż odrobiny zabraknąć nam mogło. Co wy sobie myślicie, hę? Zjedzą nam husarze i wojsko z senatorami razem czterysta wołów, cztery tysiące baranów, drugie tyle z czubem jagniąt, sto jeleni, pięciu łosiów, parę tysięcy zajęcy, kilkadziesiąt dzików, pięć tysięcy par kuropatw, sześć tysięcy indyków, trzysta bażantów, cieląt już nie wiem wiele.
Szlachta za głowy się chwyciła*.

---
* Józef Ignacy Kraszewski, "Król Piast", Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1973, s. 154-156.