Marek Baraniecki (ur. 1954) jest z wykształcenia inżynierem środowiska i ochroną środowiska na co dzień się zajmuje. Zadebiutował w 1983 r. na łamach "Fantastyki" opowiadaniem "Karlgoro, godz. 18.00", które zostano uznane za tekst roku. Jego debiutancka powieść "Głowa Kasandry" zdobyła nagrodę im. Janusza A. Zajdla i w środowisku fanów fantastyki stała się książką kultową. Trwają prace nad jej wersją filmową.

Obecne wydanie "Głowy Kasandry" to wersja poprawiona i uzupełniona. Zawiera, oprócz "Karlgoro" i "Wynajętego Człowieka", utwory nowe, pokazujące inne oblicze Baranieckiego - autora, który uznawany jest za jednego z najwybitniejszych, obok Żelaznego i Kinga, twórców wizjonerskiej fantastyki o końcu świata.


Marek Braniecki o sobie:

Traktuję rzeczywistość jak wyzwanie. Usiłuję ją uchwycić poprzez fizykę, filozofię, literaturę, pisanie scenariuszy radiowych i filmowych, radiestezję, religię, ezoterykę, psychologię i na kilka innych sposobów. W swoich pomysłach literackich próbuję zamknąć, jak w drobinach stłuczonego hologramu, wciąż ten sam i wiecznie nowy, subtelny i tajemniczy szept świata.


"Kasandra czeka.

Lśni gładkim, niemal lustrzanym pancerzem. Silos jest wyłożony stalową powłoką, skręconą ze sferycznych, chromowanych segmentów. Głowica ma pięć metrów średnicy. Paraboloidalna w kształcie, przechodzi w wielkie, wielorybie, połyskliwe cielsko, biegnące w dół na dziesięć, może piętnaście pięter. Wielkie stalowe łapy wychodzące ze ścian silosu, jak łapy pająka, trzymają w pionie korpus rakiety, gotowe puścić ją w momencie startu.

Nadciąga apokalipsa".

[SuperNowa, 2008]