Po wielokrotnym czytaniu i wystawianiu "Opowieści wigilijnej" w trzech znanych mi językach, nie wyobrażam sobie Świąt, zimy, bez tej książki. W długie, zimowe wieczory, gdy za oknem prószy śnieg, warto przysiąść z kubkiem gorącej herbaty i, czytając dzieło Dickensa, zastanowić się, czy i w nas nie ma trochę ze Scrooge'a. Czy ten skąpy, bezwzględny, niemiły człowiek, dla którego liczyły się tylko własne korzyści nie mieszka w każdym z nas? Czy i my musimy zostać dotknięci jakimś ważnym, znaczącym i strasznym dla nas zdarzeniem, aby stać się dobrym człowiekiem? Nie możemy zmienić się tak po prostu?