Wojciech Cejrowski to osoba specyficzna, charakterystyczna, o której każdy przynajmniej słyszał. Nie da się ukryć, że jest postacią kontrowersyjną, która wzbudza całą gamę uczuć: od uwielbienia do nienawiści. Nie da się również pominąć tego, że jest znakomitym podróżnikiem, fotografem i gawędziarzem. Cechy te sprawiają, że jego książki czyta się z zapartym tchem.

„Rio Anaconda” zabiera nas w głąb amazońskiej puszczy. Autor chce odnaleźć plemiona Dzikich, które uciekają przed cywilizacją, a które cywilizacja powoli dogania. Przewodnikami po egzotycznym świecie są w pierwszej wiosce szaman Angelino, a w drugiej Czarownik. Dzięki nim poznajemy obyczaje Indian, ich kulturę i kuchnię. Wojciech Cejrowski szanuje Indian, a w szczególności podziwia za swoistą mądrość. Uczy się od nich prawd życiowych, wśród których najważniejsza mówi o tym, że trzeba słuchać sercem. Ono powie, jaką drogę należy wybrać, wsłuchanie się w nie sprawia, że Dzicy z taką łatwością poruszają się po dżungli. Autor wiele dni spędził na rozmowach z szamanem i Czarownikiem. Zaskoczyło go to, że ci niewykształceni ludzie, tylko dzięki własnej obserwacji, potrafią -nie nazywając po imieniu - trafnie opisać pewne zjawiska.

Wojciech Cejrowski, jak przystało na prawdziwego gawędziarza, swoją opowieść snuje w sposób obrazowy. Dopełnieniem opisów i dialogów są znakomite zdjęcia. Dzięki takim fascynatom, jak autor „Rio Anaconda” mamy okazję poznać ginące ludy, a poniekąd ocalić od zapomnienia.

Rio Anaconda: Gringo i ostatni szaman plemienia Carapana (Cejrowski Wojciech)