Dodany: 23.11.2014 16:50|Autor:
z okładki
Wybitny religioznawca rumuński Mircea Eliade zajmuje się z upodobaniem pisaniem powieści i opowiadań fantastycznych. Utwory te są związane z naukową specjalnością autora - fenomenologią przeżycia religijnego.
W "Tajemnicy doktora Honigbergera" przedstawia mało u nas znany mit Śambhali - cudownej rajskiej krainy, siedziby "istot wielkiego ducha", skąd na cały świat promieniuje dobroć i mądrość. By do niej dotrzeć należy za pomocą praktyk jogicznych uwolnić się od widzialnego ciała, "wyjść poza czas".
Jest więc utwór Eliadego fantazją o ukrytych, zagadkowych i tajemniczych obliczach naszego bytu.
Jeśli weźmiemy jednak pod uwagę datę opublikowania noweli (r. 1940) i fakt, że bohater - przejęty do głębi perspektywą nieszczęść grożących ludziom - usiłuje dotrzeć do Śambhali, by stamtąd wespół z innymi "istotami wielkiego ducha" czuwać nad losem świata - to przypowieść tę można odczytać również jako metaforycznie ujętą troskę autora o losy ludzkości zagrożonej wybuchającym właśnie kataklizmem II wojny światowej.
[Wydawnictwo Literackie, 1983]
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.