Czytając wiele przeróżnych opinii na temat książek Coelho, chciałabym się podzielić moją własną, dotyczącą całej twórczości tego pisarza.

Jego książki zdają się przemawiać językiem, który jest balsamem dla naszej duszy, od długiego czasu oczekującej go z utęsknieniem. Cokolwiek, złego czy dobrego, wartego zapamiętania czy też zapomnienia, się nam w życiu przytrafia, wpływa na nasz stosunek do życia, wartości. To właśnie te przeżycia sprawiają, że każdy z nas, znających twórczość Coelho, odbiera treści jego książek inaczej, po swojemu.

Prym, zdaje się, wiedzie "Alchemik"; myślę, że rzeczywiście, jak już ktoś tutaj zauważył, ta książka jest kwintesencją przekazu autora, przekazu skierowanego do tych wszystkich, którzy mają odwagę i chcą być szczęśliwymi ludźmi. Mnie natomiast poczucie ogromnej bliskości z autorem towarzyszyło po przeczytaniu "Zahiru". Uczę się miłości. To najważniejsze, co daje mi lektura dzieł Paulo Coelho.