Do przeczytania tej pozycji zachęcił mnie mój wykładowca, który na zajęciach rozczulał się nad nią, jaka to jest fantastyczna. Biorąc pod uwagę fakt, że przeważnie opowiada nam o dość interesujących książkach, postanowiłam się skusić i poleciałam po "Psychopatów" do biblioteki.

"Psychopatia jest definiowana przez zespół społecznie dewiacyjnych zachowań oraz cech osobowościowych. Większość przestępców  n i e  j e s t  psychopatami, psychopatami zaś  j e s t  wiele osób, które działają nie całkiem zgodnie z prawem, a pozostają na wolności"*.

W książce znajdujemy bardzo dobrze skonstruowany obraz psychopaty. Poznajemy jego cechy osobowości, dysfunkcje, mocne strony, które pozwalają mu na omotanie potencjalnych ofiar oraz strony słabe, które jasno wskazują na pewne zaburzenia. Należy jednak pamiętać, że zauważenie u kogoś danych cech nie czyni go psychopatą, dopiero Skala Obserwacyjna Skłonności Psychopatycznych pozwala na diagnozę.

Na początku autor po kolei dość szczegółowo opisuje podstawowe cechy charakterystyczne psychopatów, uzupełniając opis rozmaitymi przykładami - jest to chyba najciekawsza część książki. Z dalszej części dowiadujemy się o źródłach psychopatii, jej przyczynach oraz o tym, że często pojawia się ona już w dzieciństwie. Hare opowiada także o sposobie popełniania przestępstw, o wyrzutach sumienia, o sposobie komunikowania się z innymi ludźmi, wyrażaniu emocji. Wspomina także o diagnozowaniu psychopatii i o etycznych rozterkach z tym związanych. Na końcu przedstawia kilka kroków pozwalających nam nie wpaść w sidła psychopaty, który może czyhać na nas wszędzie.

Książka jest napisana prostym, przystępnym językiem, który trafi do każdego. Znajduje się w niej bardzo dużo przykładów potwierdzających stawiane przez autora tezy. Jednak po pewnym czasie zaczęła mnie nudzić - wydawało mi się, że Hare się powtarza, że ciągle czytam o tym samym, zamiast dowiedzieć się czegoś nowego. Może stało się tak dlatego, że nie jest to powieść, która potrafi wciągnąć, w dodatku byłam chora, a wydaje mi się, że nie jest to najlepsza lektura na ciężkie dni - jednak nie potrafię odłożyć książki, aby zabrać się za inną tylko z tego powodu, że nie jest to w danym momencie odpowiedni gatunek, musiałam ją więc dokończyć.


Oceniam na 4.5/6.


---
* Robert D. Hare, "Psychopaci są wśród nas", przeł. Anna Skucińska, wyd. Znak, 2006, s. 42.

[Recenzja pojawiła się także na moim blogu]