Hoel w swojej książce nie skupia się na konkretnych wydarzeniach. Śmierć bardzo istotna dla fabuły nie zajmuje wielu stron w książce. Jest tylko skutkiem. Ważniejsze są przyczyny. To im poświęca się tu najwięcej miejsca. Wszystkie wydarzenia opisywane są w zasadzie bez większej szczegółowości. Wprost odwrotnie jest z ludzkimi motywacjami czynów.

Gospodarz z obcej osady przybywa do Olstad i bierze za żonę wdowę po miejscowym gospodarzu. Przeprowadza się i rozpoczyna uprawę roli. Wie jednak, że stosowane tutaj metody upraw są przestarzałe. Żeby poprawić zbiory, zamierza wprowadzić szereg nowych rozwiązań. Niestety, napotyka na ciężki opór.

Sam fakt, że jest obcy, sprowadza na niego wrogie spojrzenia. Postępowanie wbrew tradycyjnym metodom upraw sprowadza wrogie myśli. Zaś konsekwencja i dobre rokowania sprowadzają wrogie czyny. Nienawiść i zazdrość.

Sąsiedzi mimo pozornej przyjaźni okazują się wrogami, chałupnicy pracujący dla swojego gospodarza częściej myślą o niszczeniu jego pracy niż o pomaganiu. Każdy go o coś posądza, taka atmosfera udziela się nawet najbliższym.

Czy w końcu uda się Havardowi zebrać plony, czy plony zbierze nienawiść?