„Rok 1919” to druga część trylogii Johna Dos Passosa „USA”. Ciekawa, eksperymentalna w czasach autora, narracja polifoniczna składa się z czterech rodzajów rozdziałów. Najobszerniejszą część książki stanowią podane w trzecioosobowej narracji historie dwanaściorga głównych bohaterów.

W „Roku 1919” dotyczą one pięciorga postaci: marynarza Johna Andersona (brata Janey z I tomu), Eweliny Hutchins (koleżanki Eleonory z I tomu), rewolucjonisty Bena Comptona, ambitnego, ale i mającego słabość do alkoholu Richarda Ellswortha Savage'a, a także dziewczyny z Południa, Anne Elizabeth Trent. Losy bohaterów w nieoczywisty sposób łączą się i tak głównym łącznikiem pozostaje J. Ward Moorehouse z tomu I - z którym przyjaźnią się Ewelina i Richard (bardziej w III tomie). Anne Elizabeth romansuje z Richardem, Elizabeth Moorehouse'a uskutecznia burzliwą przyjaźń z Eleonorą, o Benie Comptonie słyszymy też w wątku Anne Elizabeth.

Kolejnym elementem narracji jest cykl rozdziałów zatytułowanych „Oko kamery” - jest to opisana w pierwszej osobie, na poły poetycka, na poły prozatorska historia dojrzewającego mężczyzny identyfikowanego z samym Dos Passosem.

Trzecim rodzajem rozdziałów „USA” są „Kroniki” będące zapisem nagłówków prasowych na przestrzeni trzydziestu lat od 1900 do ok. 1930 roku. Jedynym ich łącznikiem jest chronologia, nagłówki często są rwane, jedynie sugerujące czym żyła ówczesna amerykańska prasa, a nie w jakikolwiek sposób generalizujące.

Ostatnim cyklem rozdziałów są biografie znanych, prawdziwych Amerykanów (prezydentów, wynalazców, dziennikarzy, przedsiębiorców, naukowców) których tryumf przypadał na opisywane lata - a także dwóch postaci symbolicznych (Nieznany żołnierz i Tramp).

„Roku 1919” rozgrywa się - wbrew tytułowi - głównie w trakcie I wojny światowej, kiedy to Joe pływa po Atlantyku z narażeniem życia ze względu na niemieckie torpedy, Richard i Ben raczej unikają zaciągnięcia do wojska, Ben angażuje się w rewolucję, a los Anne Elizabeth bezwzględnie łączy się z lotnictwem (jej brat ginie na skutek awarii lotniczej, los Anne nie jest pod tym względem weselszy). Druga część „USA” uznaję za lepszą od poprzedniej, wątki postaci głównych są bardziej zwarte, wytrąca się też polityczny przekaz Dos Passosa.