Książka Romy Ligockiej to kolejna porcja felietonów, to niejako kontynuacja przedostatnio wydanej „Wszystko z miłości”. Ten sam klimat, szczerość, delikatność. Chociaż ma się wrażenie, że tym razem jest nieco więcej „ciemnych” stron życia i trochę jakby mniej specyficznej dla autorki łagodności. Stąd zapewne ta opozycja w tytule: czułość i obojętność. Niewątpliwie uważny czytelnik dostrzeże, że pisarka pokazuje tu siebie z trochę innej strony niż dotychczas. Dokładnie tak, jak w tytule. Z chęcią przeczytałabym nową powieść autorki, więc z niecierpliwością czekam.