Nikos Kazantzakis (1881 - 1957) urodził się w Heraklionie, na Krecie. W Atenach studiował prawo, w Paryżu filozofię. Debiutował w 1905 r. i opowiadaniem "Wąż i Lilia". W okresie międzywojennym wiele miejsca w jego twórczości zajmują tragedie pisane wierszem, z których "Odyseja" (1938) podejmująca wątek tam, gdzie kończy się epopeja Homera, uznawana jest za dzieło najdoskonalsze. Światową sławę przyniosła Kazantzakisowi twórczość powieściopisarska. "Grek Zorba", "Wolność i śmierć", "Biedaczyna Boży" (o św. Franciszku z Asyżu), "Ostatnie kuszenie Chrystusa", "Chrystus ukrzyżowany po raz wtóry" (te dwie ostatnie potępione przez synod cerkwi prawosławnej w Grecji) zostały przetłumaczone na kilkanaście języków i wielokrotnie wznawiane obiegły cały świat. W 1948 r. pisarz zamieszkał na stale w Antibes we Francji, na zawsze opuszczając Grecję. Grecja jednak nigdy nie opuściła kart jego książek. Piękna i zatrważająca, surowa i soczyście epikurejska trzyma w objęciach potomków dawnych Hellenów, jak czyniła to przed wielu tysiącami lat - Grecja, bez której my wszyscy nigdy nie bylibyśmy tacy, jak jesteśmy.

Tłumaczka powieści, p. Jadwiga Dackiewicz jest laureatką tegorocznej nagrody PEN-Clubu za przekłady z literatury francuskiej.

[Kantor Wydawniczy SAWW, 1992]