Użytkownik: Mmyszunia 05.09.2014 08:49 napisał(a):
Odpowiedź na: Dlaczego panuje cisza w s... | DariuszCichocki Na pewno zaliczam ją do kanonu. Pilipiuk potrafi pisać w sposób różnorodny, ciekawy. Na pewno potrafi mnie zainteresować, w interesujący sposób pokazuje świat przedstawiony w powieści. Dla mnie seria Oko Jelenia jest sama w sobie dobra na tyle, że nie pokuszę się o pisanie recenzji. Nie umiałabym chyba znaleźć słów, autor powiedział już wszystko.

Czy za dużo walki, możliwe. Jednak lubię Pilipiuka, właśnie za tworzenie nowych światów, wyraziste opisy. Zarówno "Oko Jelenia" jak i "Dzienniki Norweskie". Coś w tym jest co mnie pociąga choć zdaję sobie sprawę, że przecież nie każdy musi odczuwać tak samo.

Użytkownik: DariuszCichocki 06.09.2014 17:05 napisał(a):
Odpowiedź na: Na pewno zaliczam ją do k... | Mmyszunia Masz oczywiście słuszność, mówiąc o odczuwaniu. Właśnie dlatego zadałem czytelnikom to pytanie. Poza tym użyłaś ważnego, ale czy prawdziwego, określenia - kanon. Dla mnie kanon to Lem, Fijałkowski, Zajdel, może Dick, ale do tego ostatniego czuję niesmak za zachowanie się wobec naszego Mistrza. Jeśli chodzi o fantasy, to niewątpliwie Sapkowski i Grzędowicz. A teraz, przeczytawszy "Oko jelenia", zastanawiam się, czy dołączyć Pilipiuka. Czy ten cykl przekroczył nie tylko nasz czas wyobraźni, czy dodał coś, o czym będzie się pamiętało, wracało, wertowało, analizowało przez lata?
Kiedy po raz pierwszy przeczytałem "Czarne motyle" Grzędowicza, od razu wiedziałem, że to mistrz obrazu. Po "Oku jelenia" nie wiem, czy Pilipiuk to mistrz literackiego przetworzenia kultury materialnej.

Użytkownik: Mmyszunia 08.09.2014 09:53 napisał(a):
Odpowiedź na: Masz oczywiście słuszność... | DariuszCichocki Nie mam jeszcze niestety zdania co do wielu autorów. Po prostu wiele rzeczy nie czytałam więc nie potrafię się odnieść. Ale oczywiście Lem, Sapkowski, tu nie ma nawet co dyskutować :) A słowa "kanon" użyłam chyba trochę dopasowując je do swoich upodobań. Możliwe, że nie każdemu Pilipiuk odpowiada. Zresztą wolę oceniać go bardziej ogólnie, nie tylko po "Oku Jelenia" (chociaż jest interesujące i jak dla mnie trochę inne od tego co dotąd czytałam) ale także biorąc pod uwagę inne jego pozycje, chociażby komicznego Wędrowycza (z tego co wiem nie każdego śmieszy). Do mnie ten autor trafia i wciąż jeszcze mam przed sobą wiele książek. Sądzę, że się nie zawiodę.
Lubię jego nawiązania do archeologii, gdzieniegdzie historii. A zazwyczaj historia mnie usypia. Nie przepadam też ogólnie za opowiadaniami a jego "Carską manierkę" łyknęłam aż miło.