Jeśli ktoś z was, będąc w bibliotece czy księgarni, natrafi na książkę "Zagubieni" i bedzie się wahał nad jej wyborem, niech pomoże mu fakt, że "pochłonęłam" ją w jeden dzień. Literatura popularna oferuje mnóstwo tytułów w kategorii "kryminał", półki w księgarniach wręcz uginają się pod ich ciężarem, a ja z uwielbieniem się w nich zaczytuję (choć niełatwo mnie zadowolić). Cały cykl z Lacey Flint trafił jednak w mojej biblioteczce na honorowe miejsce.

Wydaje się, że po śledztwie w Cambridge Lacey Flint nie wróci do czynnej służby. Okaleczona psychicznie bohaterka stara się pozszywać rany, którymi naznaczona jest jej dusza. Komuś jednak bardzo zależy, żeby zaangażowała się w to śledztwo. Gdy ginie ten jeden, wyjątkowy chłopiec, Lacey trudno zachować dystans. Rusza na ratunek, chociaż sama tak bardzo potrzebuje pomocy.

"Zagubieni" to powieść z misternie uplecioną intrygą, gdzie nic nie jest takie, jakim się wydaje. Tym bardziej że w grę wchodzą ci najmłodsi, którzy mało komu pozostają obojętni, a po których spodziewamy się dobrej i nieskażonej złem duszyczki. Nic bardziej mylnego... Panika ogarniająca Londyn udziela się też czytelnikowi, który jest coraz bardziej zdezorientowany.

Do ostatniej strony będziecie się zastanawiali, kto jest ofiarą, a kto bezwzględnym mordercą. A to przecież cecha każdego dobrego kryminału. Nie chcę zagłębiać się w szczegóły powieści, aby nie psuć nikomu zabawy, ale podobnie jak małemu Barneyowi zdarzało się zapominać, co robił przez długi czas, tak ja, czytając tę książkę, zapomniałam o zegarku i całym świecie.

Mimo że z reguły jestem dość sceptycznie nastawiona do powieści wielokrotnie nagradzanych i uznanych, bo niestety zbyt często bywają rozczarowaniem, z czystym sumieniem mogę wam polecić "Zagubionych" i cały cykl z Lacey Flint. Kto lubi ten rodzaj literatury, nie będzie zawiedziony.

Chapeau bas, Lady Bolton!