Bo człowiek ma przecież prawo być szczęśliwy. Ma się prawo poślubić kogoś perfekcyjnego. Zwłaszcza jeśli jest się babą. Prawda? Tak przecież mówi prawo. A jeśli i tak nie jest się totalnie szczęśliwym przez cały czas, jeśli człowiek nie budzi się co rano i nie śpiewa tralalala, to naprawdę nie jest to jego wina. Wtedy jest to wina matki. Albo ojca. Zwłaszcza ojca, bo jest przecież facetem, a faceci nie mają obecnie najlepszych notowań. Ojciec nie zapewniał wystarczającej akceptacji. Nie uśmiechał się. Albo nie mówił. Jasne. Bo samemu oczywiście nie ma się żadnej odpowiedzialności za swoje własne życie... Absolutnie nie*.

---
* Majgull Axelsson, "Pępowina", przeł. Katarzyna Tubylewicz, wyd. W.A.B., 2013, s. 185.