Do "Sekretnego języka kwiatów" podeszłam z dużym dystansem, spodziewając się, że może mnie rozczarować jako przereklamowany "produkt". Opis z okładki (Świat Książki, 2011) nieszczególnie mnie porwał, a do tego jeśli książkę polecają celebryci, chyba coś jest nie tak. Sięgnęłam jednak po nią, bo z kwiatami mam do czynienia na co dzień jako florystka i z zamiłowania ogrodniczka.

To nie pierwszy raz, gdy opis na okładce nie mówi, o czym naprawdę jest książka. Wcale nie o zbuntowanej dziewczynie i jej wspaniałych zdolnościach - one są tylko tłem dla odbywającej się niemal od początku do końca powieści walki. Z innymi i samym sobą. O to, co inni dostają za nic, choć nie są tego warci, Victoria musi stoczyć niejedną wojnę. Jedna zła decyzja w dzieciństwie zaważyła na jej dalszym życiu. Kolejne będą chyba jeszcze trudniejsze i bardziej bolesne. A do tego jeszcze osty i biała róża...

Powieść napisana prostym językiem, szybko i przyjemnie się ją czyta, momentami wzrusza, trudno się oderwać od lektury. Ma ciekawą konstrukcję, w której czytelnik na zmianę przenosi się z teraźniejszości w czasy dzieciństwa Victorii, dlatego też o zdarzeniach najistotniejszych dla rozwoju akcji nie dowiaduje się od razu.

Uważam ją za godną polecenia.