O tak zwanych templariuszach, czyli Zakonie Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona napisano już wiele i wszystko wskazuje na to, że ilość ukazujących się co roku publikacji na ich temat nie wykazuje, jak narazie tendencji spadkowej. Jak to w takich sytuacjach bywa, ilośc nie przeradza się w jakość, wbrew temu co twierdzą niektórzy i przeważająca większość książek oraz artykułów o dzielnych chrześcijańskich bojownikach za wiarę, których spotkał tragiczny koniec jest niskiej, bądź wręcz ujemnej wartości. Wartość danych publikacji może być ujemna, ponieważ znajdują się w nich fikcyjne, czy wręcz kłamliwe informacje, stojące w otwartym konflikcie z prawdą historyczną. Książką traktującą o dzielnych (i także o tych mniej dzielnych) członkach zakonu templariuszy, która ma wartość zdecydowanie dodatnia, zwłaszcza jeśli trafi do rąk nowicjuszy w tym temacie są ''Templariusze'' (link: Templariusze (Frale Barbara)), autorstwa włoskiej mediewistki Barbary Frale. Jest to opracowanie godne polecenia, pomimo, że autorka poświęca w nim sporo miejsca genezie templariuszy, ich regule oraz ich procesowi, jaki ich istnienie ostatecznie zakończył. Dzieje się to z wyraźnym uszczerbkiem dla opisu szlaków bojowych, którymi templariusze podczas swojej, obfitującej w burzliwe wydarzenia działalności podążali. Na kartach dziełka pani Frale możemy znaleźć kilka ciekawostek z historii kościoła, jak na przykład wzmianka o tak zwanym ''trupim synodzie''.