Póki co to kajam się, bo to wg mnie rzeczywiście wstyd, żeby obcy mi był Rok 1984 (Orwell George (właśc. Blair Eric Arthur)), do którego porównywany jest Dawca (Lowry Lois (Lowry Lois Ann)).
Bezsprzecznie uważam, że Dawca (Lowry Lois (Lowry Lois Ann)) jest dobrą i bardzo ważną książką, bo pokazuje wady społeczeństwa, jego nawyków, wszechobecnych i wszechogarniających norm, nakazów, zakazów, całą „mechaniczność” naszych zachowań, która nakazuje nam wyrzucenie chociażby myśli o wielu ludzkich przecież odruchach.

Z drugiej strony „Jedyne, co...”
- ze śpiewu Czerwonego Tulipana -
podobało mi się w tej książce to:
- że "[każdy] związek (...) [powinien być] monitorowany przez trzy lata przez komisję starszych, zanim pozwolono im [rodzicom] złożyć wniosek o dzieci" *1
- "umieszczanie nowych dzieci w rodzinach (...) były skrupulatnie obmyślane przez komisję starszych" *1
nauka poprawności językowej - niektórzy wiedzą, że to rzecz bezcenna i niestety, już prawie niespotykana! Szczególnie wśród współczesnej "młodzieży"
- cechy*2:
~ inteligencja - tu tylko jako dobre wyniki w nauce
~ prawość
~ odwaga
~ zdolność widzenia więcej niż inni (to dar, ale raczej niestety... przekleństwo)

*1 s. 61
*2 s. 75-77