Niestety, wiedziony oscarową ciekawością najpierw obejrzałem wersję kinową tego dzieła. Gdyby pierwsza była książka, z pewnością byłbym pod jeszcze większym wrażeniem. (A propos - film również jest genialny, szczególnie kreacja aktorska Kate Winslet!).

Książka mocna w treści, formie, porównaniach, a nawet przemilczeniach... Zaskakująca, intrygująca, mistrzowska, jedyna w swoim rodzaju, nonkonformistyczna, a jednocześnie obiektywna i pozostawiająca spory obszar dla własnych przemyśleń, sądów i opinii.

Opowiada o trudnej relacji między 15-letni chłopakiem i 36-letnią chimeryczną kobietą. Tego, co ich łączy nie da się jednoznacznie określić - czy jest to miłość, nienawiść, uzależnienie, fascynacja? Nie wiedzą sami bohaterowie...

Schlink mówi o tajemnicy, jaką jest ludzka dusza i o niemożności przeniknięcia w głąb ludzkiego serca. O tym, że nawet przesympatycznie wyglądająca osoba może kryć w swym wnętrzu zło i nikczemność.

Co najbardziej zaskakuje w tej lekturze? Poczucie dyskomfortu psychicznego, gdy czytelnik uświadomi sobie, że najbardziej odrażający złoczyńca może mieć ludzką, bardzo przyjemną twarz...

Pozwala spojrzeć na bestie realizujące koszmarną wizję Shoah jak na zwyczajnych ludzi... Lektura rodzi wiele niewygodnych i wcale nieprzyjemnych pytań, które sędziemu zadaje w czasie rozprawy sama oskarżona: "A co Pan by zrobił na moim miejscu?".

Bezpiecznie czujemy się raz osądziwszy w myślach tych morderców i odsuwając ich "sprawę" poza bezpieczny margines codziennego życia. Ta książka wyciąga ją z kurzu i każe odpowiedzieć na pytanie: co ja bym zrobił/a...

Lektura bolesna, pełna emocji... ale moim zdaniem bardzo potrzebna.